مدل مدیریت ارتباط با مشتری

 دانشگاه سازمانی است که با تولید فکر، دانش و راهکارها به بهینه سازی صنعت مبادرت می ورزد، اما کمتر نگاه درونی داشته و به بهینه سازی فرایندهای درون سازمانی خود از جمله مدیریت ارتباط با صنعت (مشتری) پرداخته است. نوین گرایی در تعاملات دانشگاه با محیط, ضرورت دستیابی به استقلال مالی در دانشگاهها و ارائه خدمات بهتر آموزشی، پژوهشی و مشاوره ای به صنعت است. هدف از ارائه این مقاله طراحی و تبیین مدیریت ارتباط دانشگاه با صنعت بر اساس مدل مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) است. با تعریف و تبیین چشم اندازهای ارتباط دانشگاه با صنعت و بیان ابعاد آن، ساز کار ارتباط با صنعت تشریح شده است. پس از تبیین اصول و ویژگیهای مدیریت ارتباط دانشگاه با صنعت، فرایند مدیریت ارتباط دانشگاه با صنعت براساس سه مدل تشریح شده است: مدل اول، مدل هفت مرحله ای ایجاد پایگاه داده ها، تجزیه و تحلیل داده ها، گزینش مشتریان, هدف گیری مشتریان برگزیده, بازاریابی ارتباط محور، حل مسائل درون سازمانی مشتریان و سنجش میزان موفقیت است؛ مدل دوم، مدل شش مرحله ای تماس، درگیری، صمیمیت، تیرگی روابط، اصلاح و قطع ارتباط است و مدل سوم، مدل هشت مرحله ای جذب، خوشامد گویی، آشنا شدن، مدیریت حساب، مراقبت شدید، جدایی بالقوّه و جدایی و بازگرداندن است. برای ارزیابی عملکرد مدیریت ارتباط دانشگاه با صنعت مدل ارزیابی متوازن ارائه و با بیان حوزه های کاربری مدیریت ارتباط, در ابعاد خدمات و پشتیبانی از صنعت، استقلال نیروهای فروش، استقلال بازاریابی، قابلیتهای ارتباطات بر مبنای سیاستهای اطلاعاتی بازاریابی یکپارچه تشریح شده است. در این مقاله تلاش شده است تا با ارائه ضرورت بازنگری ارتباط دانشگاهها با صنعت، تجدید فعالیتهای بخشهای برقراری تعامل دانشگاه با صنعت براساس رویکردهای نوین روشن شود