چکیده رساله

پژوهش حاضر با هدف مطالعه میزان رعایت استاندارد ایزو ۲۱۴ در تهیه های فارسی پایان نامه های رشته های فنی_ مهندسی دانشگاه  تبریز انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع تحلیل محتوا بود. ابزار گردآوری اطلاعات سیاهه وارسی استاندارد ایزو 214 و جامعه آماری پژوهش 2959 فارسی پایان نامه های تحصیلات تکمیلی رشته های فنی مهندسی دانشگاه تبریز بود که 342 مورد به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که از میان دانشکده های مورد بررسی، در دانشکده عمران با میانگین کل 95/81 درصد مؤلفه های ایزو ۲۱۴ بیشتر از سایر دانشکده ها رعایت شده است. در رشته های مهندسی خاک با میانگین 29/86، نقشه برداری با میانگین 55/85 و ساخت و تولید با میانگین 76/84 درصد دانشجویان مؤلّفه های ایزو ۲۱۴ را نسبت به سایر رشته های فنّی-مهندسی بیشتر رعایت کرده اند. میزان رعایت مؤلفه های ایزو 214 در رشته های بیوالکتریک، مهندسی برق-قدرت و الکترونیک به ترتیب با 33/73، 62/73 و 13/74 در کمترین سطح بوده است.  از بین ۱۵ مؤلفه مورد بررسی ایزو ۲۱۴،  استفاده از افعال معلوم و بیان ضمایر در قالب سوم شخص با میانگین کل 100 درصد بیشترین و مؤلفه بیان یافته های پژوهش با میانگین کل 6/14 درصد کمترین فراوانی را داشته اند. نتایج آزمون خی دو نیز نشان داد که بین رعایت استاندارد 214 و متغیرهای دانشکده و رشته تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد. میانگین رعایت مؤلّفه های ایزو 214 در تمام سال های مورد بررسی 72/78 درصد بوده است که تا حدود زیادی با استاندارد ایزو 214 هماهنگی دارد.