لحن گفتار

در این مقاله ویژگی های لحن گفتار در شخصیت پردازی در فیلم ها و سریال های ایرانی براساس نگاه گامپرز (1982) به عناصر نوایی به مثابه ابزار بافت سازی بررسی شده است. برای این هدف دیالوگ هایی از فیلم ها و سریال های ایرانی از یک بازیگر (جواد عزتی) در نقش های مختلف مثبت و منفی انتخاب شده، بعد از آوانویسی با الفبای آوایی آمریکای شمالی، براساس نمادهای جفرسونی رایج در تحلیل مکالمه تکمیل شده و در نهایت تفاوت های لحن بازیگر واحد در بازی کردن شخصیت های مختلف مورد بررسی قرار می گیرند. فرض بر آن است که عناصر نوایی یکی از مهم ترین ابزار در دسترس بازیگران برای بازسازی شخصیت خاص و جان بخشیدن به آن در جهت پیشبرد روایت هستند. در نقش مثبت به طورکلی شاهد حجم پایین صدا، آهنگ افتان، بیان شمرده، کیفیت زمزمه ای و بیان آرام و در نقش منفی شاهد آهنگ خیزان، حجم صدای بالا، سرعت و مکث برای حفظ نوبت و بازنمایی موضع قدرت و لحن تهدیدآمیز بودیم.

این پژوهش به بررسی تأثیر تمرین های شناختی و فراشناختی بر یادگیری نوای گفتار(عروض) در زبان آموزان ایرانی زبان فرانسوی پرداخته است. با استفاده از یک طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، ۶۰ زبان آموز سال دوم و سوم دوره کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایشی به مدت ۸ جلسه تمرین های شناختی و فراشناختی دریافت کرد، در حالی که گروه کنترل از روش های معمول استفاده کردند. نتایج نشان داد که گروه آزمایشی بهبود قابل توجهی در نمرات شنیداری و گفتاری خود داشته است. علاوه بر این، تحلیل های کیفی نشان داد که دانشجویان گروه آزمایشی تجربه یادگیری مثبت تری داشتند و توانستند الگوهای نوای گفتار را بهتر درک و تولید کنند. این یافته ها حاکی از آن است که تمرین های شناختی و فراشناختی می توانند به طور قابل توجهی مهارت های شنیداری و گفتاری زبان آموزان را تقویت کنند. مطالعه به اهمیت ادغام راهبردهای شناختی در آموزش زبان برای بهبود تسلط بر نوای گفتار تأکید می کند. نتایج این پژوهش می تواند برای مدرسان و طراحان برنامه های درسی زبان مفید باشد و نشان می دهد که استفاده از تمرین های مبتنی بر شناخت در برنامه های آموزشی زبان می تواند به نتایج یادگیری موثرتری منجر شود. با بهبود درک و تولید نوای گفتار، زبان آموزان می توانند به مهارت های زبانی بهتری دست یابند که برای ارتباط موثر به زبان خارجی ضروری است.