رهبری تخریبی

تحقیقات درگذشته، به طور عمده بر جنبه ی مثبت رهبری متمرکز بودند. با این حال، تحقیقات درمورد جنبه های منفی رهبری سرعت بیش تری دارد. پژوهش حاضر، با هدف تبیین پدیدارنگارانه ی پیامدهای سبک رهبری منفی با تاکید بر دو جنبه ی برجسته ی آن، یعنی رهبری به عنوان نظارت سوءاستفاده گرایانه، و رهبری آزادگرایانه، در مدیران دانشگاه فرهنگیان براساس مدل اینارسن (2007 )، انجام گرفت. این پژوهش، یک پژوهش کیفی با طرح پدیدارنگاری تفسیری بود. برای این منظور، تعداد14 نفر از متخصصان و اساتید مدیریت و رهبری آموزشی و مدیریت رفتارسازمانی، در سطح دانشگاه فرهنگیان، و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند ملاک محور و براساس اصل اشباع نظری، به عنوان نمونه انتخاب شدند و داده ها از طریق مصاحبه ی نیمه ساختاریافته با این افراد گردآوری شد. متن مصاحبه ها پس از مکتوب سازی با رویکرد دیکلمن و روش تحلیل مضمون در نرم افزار2018 MAXQDA مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. برخی از داده ها نیز بر اساس مرور نتایج مطالعات پیشین در این زمینه جمع آوری گردید. یافته ها نشان دادند که هر دو نوع سبک رهبری، پیامدهای منفی قابل توجهی از جمله : روان پریشی ، ناکار آمدی، قصد جابجایی بالاتر، افزایش مرخصی، عدم رضایت شغلی، خودشیفتگی رهبر، ضعف عملکرد، بی عدالنی، اثربخشی پایین، رقتار خصمانه و... هم برای سازمان ها، هم برای پیروان و هم برای رهبران دارند. و همچنین هم رهبری به معنی نظارت نادرست، و هم رهبری به سبک آزادگرایانه، از نظر رفتارهای واقعی رهبر، بسیار متفاوت هستند. با توجه به مؤلفه های به دست آمده، به مسئولان دانشگاه پیشنهاد می شود ضمن مطالعه و آشنایی با سبک های منفی رهبری، رهبرانی برای پردیس ها و مراکز آموزشی انتخاب کنند که خصایص ناپسند این سبک رهبری را