پیشگیری از تعرض

این تحقیق با هدف شناسایی راهکارهای پیشگیری از تعرض به مأموران دریابانی هنگام انجام وظیفه و به منظور ارتقای سطح ایمنی و کاهش آسیبپذیری انجام شد. در این راستا محقق با طرح این سؤال که (مؤثرترین راهکارهای پیشگیری از تعرض به مأموران هنگام انجام وظیفه کدام است؟) به بررسی موضوع پرداخته است. روش پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی و ابزار جمعآوری اطلاعات، بررسی اسنادی، پرسشنامه و مصاحبه با کارشناسان و کارکنان بود. جامعه نمونه شامل تعداد 80 نفر از کارکنان دریابانی بوده که به طور تصادفی با استفاده از روش مورگان از کل جامعه آماری انتخاب شد. با اتکا به مبانی نظری، پرسشنامهای با 26 سؤال مرتبط با فرضیه تحقیق طراحی، که پس از تأیید روایی و پایایی، بین جامعه نمونه توزیع گردید. نتایج نشان داد بیشترین رتبه مربوط به راهکارهای پیشگیری وضعی از تعرض علیه مأموران دریابانی و گزینه (استفاده از تجهیزات و نیروی متناسب با نوع مأموریت و تشدید برخورد مقامات قضایی و تصویب قوانین متناسب به منظور برخورد با متخلفان و اعمال کنندگان تعرض علیه مأموران بویژه تصویب قانون بهکارگیری سلاح متناسب با مأموریتهای دریابانی) میباشد. در مجموع تأثیر کلی گزینههای پیشگیری وضعی (استفاده از تجهیزات و نیروی متناسب با نوع مأموریت و تشدید برخورد مقامات قضایی) بیشترین تأثیر را در پیشگیری از تعرض علیه مأموران دریابانی داشته است که مؤید فرضیه تحقیق میباشد.