تسهیلات دولتی

شرکت های دانش بنیان برای نمونه سازی و تولید صنعتی محصولات خود غالباً نیازمند مشارکت سرمایه گذار خطر پذیر و یا تسهیلات دولتی هستند. از آنجایی که در این گونه موارد، موضوعات رفتاری پنهان نظیر کژگزینی و کژمنشی بروز خواهند کرد، در این مطالعه به دنبال طراحی سازوکارهایی هستیم که با لحاظ کردن این موضوعات رفتاری، شرایط بهینگی ارائه تسهیلات دولتی به این شرکت های دانش بنیان را تبیین کنیم. سازوکاری که برای دست یابی به هدف مورد نظر در نظرگرفته شد، ارائه دو نوع قرارداد ارائه تسهیلات است: قراردادی با حداکثر تعهد مالی کارآفرین و با حداقل نرخ تسهیلات، و قراردادی با حداقل تعهد مالی کارآفرین و با حداکثر نرخ تسهیلات. با عنایت به اینکه تسهیلات دولتی، هزینه اجتماعی دارند لذا مناسب است دولت در پروژه هایی ورود پیدا کند که پیامد بیرونی مثبت داشته ولی مورد حمایت سرمایه گذار خطر پذیر قرار نگیرند. این امر زائدگی پروژه های تحت اجرا را حداقل می رساند. با الهام از مطالعه لاک و همکاران (2020) وکالیبره کردن پارامترها براساس گزارشات معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، اطلاعات بانکی و صندوق های پژوهش و فناوری در سال ۱۳۹۹؛ شبیه سازی مدل برای اقتصاد ایران نشان داد اجرای قرارداد نوع دوم، به رفاه اجتماعی بالاتری منجر می شود. حمایت مالی دولت با هدف کاهش زائدگی تسهیلات، توأم با حمایت بخش خصوصی، رفاه اجتماعی را بهبود می بخشد.

هدف اولیه پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل دقیق نحوه تأثیرگذاری برنامه های بازاریابی سبز بر روی بازده دارایی ها است. در این مطالعه، با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و بهره گیری از مدل سازی دینامیک سیستم، روابط غیرخطی میان متغیرهای کلیدی شامل میزان سرمایه گذاری سبز، محدودیت ها و تسهیلات دولتی، نگرانی های اجتماعی و رفتار مصرف کننده شناسایی و تحلیل شد. داده های لازم ازطریق نمونه گیری گلوله برفی و مصاحبه با ۱۱ نفر از خبرگان و تحلیلگران سیستم جمع آوری شد. برای شبیه سازی، سناریوهای مختلفی ازجمله تغییر در هزینه های بازاریابی سبز، فناوری های نوین و واکنش بازار بررسی شد. یافته ها نشان داد که افزایش سرمایه گذاری در بازاریابی سبز در بلندمدت موجب بهبود بازده دارایی ها و افزایش محبوبیت محصولات سبز می شود، هرچند در کوتاه مدت هزینه های عملیاتی را افزایش می دهد. یافته ها تأیید می کنند که با افزایش آگاهی عمومی درباره مسائل زیست محیطی، مصرف کنندگان به خرید محصولات سبز ترغیب می شوند و درعین حال با افزایش محبوبیت محصول، هزینه های ثابت به ازای هر واحد محصول به تدریج کاهش می یابد. شبیه سازی پژوهش حاضر به وضوح نشان می دهد که افزایش درآمد شرکت ها در بلندمدت به افزایش ظرفیت سبز جدید منجر می شود.