نگرش سبز

یکی از مهمترین موضوعات سالهای اخیر،موضوع پایداری منابع انسانی و نحوه مدیریت این منبع ارزشمند است. سازمانهای مدیریت پسماند در شهرداریهای کشور یکی از ارکان مهم در حفظ محیطزیست شهری و مدیریت منابع انسانی پایدار شناخته می شوند بنابراین عملکرد مناسب سازمانهای مدیریت پسماند در این حیطه می تواند منجر به حفظ محیطزیست شهری شود. هدف از ارائه این پژوهش، بررسی پیشایندها و پسایندهای مدیریت منابع انسانی پایدار در سازمان های مدیریت پسماند شهرداریهای کشور است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و توسعه ای و از نظر شیوه گردآوری و تحلیل اطلاعات تحقیق توصیفی و از نوع میدانی است. جامعه آماری شامل مدیران و کارکنان سازمان های مدیریت پسماند در شهرداریهای کشور می باشد. حجم نمونه 125 نفر و ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسشنامه بوده که اعتبار آن به شیوه روایی صوری و و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ انجام شده است. آزمون فرضیه ها از طریق مدل معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای spss و pls انجام شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که پیشایندهای مدیریت منابع انسانی پایدار شامل استراتژی سازمانی، سبک رهبری و پیامدهای مدیریت منابع انسانی پایدار شامل عملکرد سازمانی سبز، جذابیت سازمانی، مشارکت کارکنان و ترک خدمت کارکنان می باشد.

با توجه به مشکلات زیست محیطی ناشی از فعالیت های صنعتی در سال های اخیر توجه به اقدامات سبز سازمان برای برطرف نمودن مشکلات زیست محیطی افزایش یافته است. در این راستا مطالعه حاضر با هدف تبیین سبزسازی آمیخته بازاریابی صنعتی از منظر تئوری های رفتاری انجام شده است. این مطالعه از لحاظ هدف کاربردی است که از حیث روش اجرا در قالب یک پژوهش توصیفی-پیمایشی با رویکرد مقطعی انجام شده است. نمونه آماری این تحقیق شامل 128 نفر از مدیران و معاونین شرکت نفت تهران بوده است. گردآوری داده ها با استفاده ای از پرسشنامه ای شامل 7 بعد و 36 گویه و تحلیل داده ها با تکنیک حداقل مربعات جزئی و نرم افزار PLS.2 انجام شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های تحقیق نشان داد که جهت گیری زیست محیطی سازمان سبز تأثیر مثبت و معناداری بر نگرش سبز، علاقه زیست محیطی و خودکارآمدی سبز دارد. ارتباطات سبز رابطه بین جهت گیری زیست محیطی سازمان با علاقه زیست محیطی، نگرش سبز و خودکارآمدی سبز را تعدیل می کند. همچنین اینکه خودکارآمدی سبز، نگرش سبز و علاقه زیست محیطی هر سه تأثیر مثبت و معناداری بر مسئولیت پذیری اجتماعی دارد. در نهایت نیز مسئولیت پذیری اجتماعی تأثیر معناداری بر سبز نمودن آمیخته بازاریابی صنعتی دارد.

در این تحقیق بررسی نقش مدیریت سبز منابع انسانی در بهبود بهداشت محیطی در شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب انجام شد. از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش اجرا یک پژوهش توصیفی پیمایشی با رویکرد مقطعی است. جامعه آماری شامل کارکنان مناطق نفت خیز جنوب (شرکت نفت) نمونه ای متشکل از 300 نفر انتخاب شده است. نتایج نشان داد که مدیریت سبز منابع انسانی تأثیر مثبت و معناداری بر نگرش سبز دارد؛ مدیریت سبز منابع انسانی تأثیر مثبت و معناداری بر خودکارآمدی سبز دارد؛ مدیریت سبز منابع انسانی تأثیر مثبت و معناداری بر علاقه زیست محیطی دارد؛ نگرش سبز تأثیر مثبت و معناداری بر رفتار سبز دارد؛ خودکارآمدی سبز تأثیر مثبت و معناداری بر رفتار سبز دارد؛ علاقه زیست محیطی تاثیر مثبت و معناداری بر رفتار سبز دارد. نهایتا مشخص شد که رفتار سبز کارکنان تأثیر مثبت و معناداری بر بهداشت محیطی دارد.