ریزپرنده ها

در این مقاله سعی شده است با استفاده از مبانی پیش بینی فناوری ( پایش و دیدگاه خبرگان) و با استفاد از روش دلفی فازی، به تحلیل توسعه جهانی فناوری های مرتبط با ریزپزنده ها در یک دهه آتی پرداخته شود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر راهبرد ترکیبی و از نظر اجرا در قالب تحقیقات توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری در دو سطح می باشد. سطح اول را خبرگان حوزه صنعت ریزپرنده ها و سطح دوم را اساتید دانشگاه در حوزه فناوری های مرتبط با ریزپرنده ها تشکیل می دهند. با توجه به هدف پژوهش، نمونه گیری هدفمند و تعداد آن ها در سطح اول ۹ نفر و در سطح دوم ۳۵ نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن با روش محتوایی و پایایی آن از روش آلفای کرونباخ صورت پذیرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نیز از طریق روش دلفی فازی با استفاده از نرم افزارهای Spss و Excel انجام شد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که فناوری های مرتبط با ریزپرنده ها در ۲۹ شاخص قابل احصاء می باشند و از این تعداد ۹ شاخص که در حوزه فناوری های هوش مصنوعی و الکترونیک و مخابرات قرار می گیرند، در اولویت می باشند و بایستی مدنظر مسئولان، تصمیم سازان و برنامه ریزان کشور قرار بگیرند.

پیشرفت روزافزون فناوری های نظامی، به ویژه تهدید های هوایی آینده ازجمله پرنده های بدون سرنشین، لزوم توجه علمی و دقیق به مقوله مدیریت تهدیدات را اجتناب ناپذیر می کند. اصلی ترین جنبه محیط های عملیاتی آینده مباحث شناخت محیط، آینده پژوهی و پیش بینی ضرورت های مدیریت تهدید ها است. زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر چگونگی مدیریت تهدیدهای ریزپرنده ها در محیط عملیاتی آینده است.  روش: این پژوهش از نوع کاربردی است که از روش کتابخانه ای (مطالعه اسناد و مدارک با ابزار فیش برداری) و روش میدانی (با ابزار مصاحبه) برای گردآوری داده ها و از نمونه گیری هدفمند قضاوتی برای انتخاب حجم نمونه استفاده شده است. برای تعیین اولویت اقدامات لازم و برای مدیریت تهدید های ریزپرنده ها در زمان صلح و زمان بحران و جنگ، در محیط عملیاتی آینده از روش AHP بهره جسته شد. نتایج: نتایج حاصل از انجام تحقیق، نشان می دهد که متغیر های اصلی تحقیق با ضریب هماهنگی کمتر از 1/0 در محیط عملیاتی آینده تأثیر گذارند. پیشنهاد تحقیق بر اساس نتایج آن چنین است که مسئولان دفاع هوایی بر شناخت تهدیدهای ریزپرنده ها و نیز لزوم تحول در نحوه مدیریت تهدید ها در محیط عملیاتی آینده، در زمان صلح و جنگ، توجه کنند و با اولویت اتخاذ استراتژی دفاعی مناسب شامل: اقدامات پیشگیرانه و واکنشی با ارتقاء قابلیت های کشف تهدیدهای ریزپرنده ها و به کارگیری فناوری های نوین و متناسب در سامانه های سلاح پدافند هوایی تاکید و اهتمام بیشتری داشته باشند.