خودزشت انگاری

تقریباً تمام افراد در مرحله ای از زندگی خود (به خصوص در طول بلوغ یا میان سالی) نارضایتی هایی را نسبت به شکل یا جنبه ای از ظاهر خود تجربه می کنند. بااین وجود نگرانی یا نارضایتی مزمن در مورد ظاهر مسأله ای کاملاً متفاوت از این نگرانی های معمول و به شکل هشداردهنده ای در حال رایج شدن است. تعداد کاربران ایرانی اینستاگرام قابل توجه و نوجوانان بخش عمده ای از این جمعیت را تشکیل می دهند. حال این سؤال به ذهن متبادر می شود که آیا رویارویی کاربران نوجوان ایرانی شبکه اجتماعی آنلاین اینستاگرام با تصاویر ایده آل زیبا و جذاب در این شبکه به ایجاد خودزشت انگاری می انجامد؟ در این پژوهش محقق با توجه به مسأله موردنظر تلاش می کند تا به بررسی این موضوع بپردازد که نوجوانان کاربر اینستاگرام چه تجربه ای از خودزشت انگاری دارند. جامعه آماری این پژوهش را دختران نوجوان 15-10 ساله اصفهان تشکیل دادند. مصاحبه ای به صورت تک تک با این دختران صورت گرفت و تجزیه وتحلیل این داده ها با استفاده از روش گراندد تئوری انجام شد. نتایج پژوهش نشان می دهد شرایط علی در این پژوهش عبارت اند از: کلیشه های جنسیتی، مقایسه با دیگران، ابزار بودن بدن و چهره، تحقیر توسط دیگران. امروزه یکی از معیارهای ارزیابی فرد از خود، مقایسه بدن و ظاهر خود با دیگران است. شرایط زمینه ای در این پژوهش عبارت اند از: هنجارها و ارزش های تغییریافته، بلوغ جسمانی، درونی کردن الگوهای رسانه. شرایط مداخله گر در این پژوهش عبارت اند از: شرایط خانوادگی، معرفی رسانه بدن ایدئال، حساسیت مربوط به طرد شدن ظاهر، رقابت با دیگران. راهبردها در این پژوهش عبارت اند از: عدم انزوای اجتماعی، کاهش کمال گرایی نسبت به ظاهر، اعتماد به نفس. پیامدها در این پژوهش عبارت اند از: خودکم بینی، رفتارهای کاهنده یا جبرانی، شرمساری.