شهر چابکسر

نبود مدیریت یکپارچه توسعه گردشگری، عدم آموزش و کمبود دانش تخصصی و نگاه سنتی به مقوله گردشگری، کمبود امکانات گردشگری و ... از مسائل گردشگری شهری است. توسعه گردشگری شهری نیاز به داشتن آگاهی از توان ها و قابلیت های موجود در فضای شهری و استفاده منطقی از آن دارد. بنابراین ارزیابی راهبردی پتانسیل ها و محدودیت های گردشگری شهر و ارائه راهبرد در بهینه سازی وضع موجود و توسعه گردشگری شهر ضروری است. این امر باید با توان های اقتصادی، محیطی، تاریخی، فرهنگی و هویتی فضاهای جغرافیایی متناسب باشد و بر اساس شناسایی علمی توان ها و خواسته های منطقی گردشگران انجام گیرد. شهر چابکسر به دلیل برخورداری از مواهب طبیعی (دریا و جنگل) و زیبایی منحصر به فرد، قرارگیری در مسیر اصلی جاده ای کشور، در موقعیت راهبردی قرار گرفته است به طوری که نیازمند نگاه راهبردی برای برنامه ریزی راهبردی توسعه شهری است. هدف تحقیق شناسایی نقاط قوت و ضعف شهر در امر گردشگری و بررسی فرصت ها و محدودیت های پیش رو، رفع موانع و ارائه راهبرد محوری برای رسیدن به توسعه گردشگری شهر می باشد. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی، نوع تحقیق کاربردی و شیوه اجرای آن پیمایشی است. در این راستا پرسش نامه ای با جامعه آماری 365 نفر از شهروندان و20 نفر از کارشناسان انتخاب و تکمیل شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که عوامل درونی و بیرونی گردشگری شهر چابکسر علی رغم دارا بودن ظرفیت های بالفعل و بالقوه گردشگری، به علت تعدد و عمق میزان ضعف ها و تهدیدها و عدم بهره گیری درخور از فرصت های ایجاد شده، فاصله ی زیادی با شرایط مطلوب یک منطقه ی گردشگری دارد. از این رو پیاده سازی راهبرد تدافعی در مقطع کنونی مناسب ترین راهبرد برای حرکت به سوی توسعه راهبردی گردشگری چابکسر است.