سازمان مرکزی

مقدمه و هدف پژوهش: هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی به منظور شناسایی و رتبه بندی موانع جوسازمانی نوآورانه در دانشگاه آزاد اسلامی با مطالعه موردی سازمان مرکزی بوده است. روش پژوهش: در این مطالعه از روش پژوهش ترکیبی استفاده شده است. در بخش کیفی از روش تحلیل مضمون (تم) و مصاحبه با 20نفر از متخصصین و مطلعین، بهره برده شده است. در بخش کمی و به منظور رتبه بندی موانع جو سازمانی نوآورانه سازمان و طراحی مدل، ازآزمون فریدمن و مدل سازی ساختاری تفسیری استفاده شده است. از آنجا که روش مدل سازی ساختاری تفسیری مبتنی برنظر خبرگان است، از نظرات 320 متخصص در حوزه دانشگاهی استفاده شده است. یافته ها: یافته ها نشان داد که فقدان همبستگی و توافق، فقدان نقش اعتماد آفرینی، فقدان فرهنگ و تفکر جونوآورانه، به ترتیب (رتبه های اول تا سوم) ازمهم ترین موانع جوسازمانی نوآورانه دانشگاهی هستند و ترس از تمسخر دیگران (رتبه 13) آخرین رتبه را به خود اختصاص داده است. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش، منجربه سطح بندی موانع جوسازمانی نوآورانه دانشگاهی شد. براساس مدل حاصله مهم ترین سطح که زیربنای مدل را تشکیل می دهد فقدان ثبات مدیریتی است.