همجنس بازی

همجنس گرایی یا گرایش عاطفی یا جنسی دو فرد مذکر یا مؤنث، در مادّه ی 237 ق.م.ا. 92 به معنای همجنس بازی یا رفتار جنسی دو مرد یا زن، در قالب لواط، تفخیذ، مساحقه، تقبیل، ملامسه و دیگر استمتاعات جنسی جرم انگاری شده، ولی در فقه جزائی اسلام آشکارا به کار نرفته است، هر چند در کتاب «مکاسب محرّمه» با واژگان «تأنّث» و «تذکّر»، یعنی لواط و مساحقه یا علاقه به این دو نوع رابطه، همسان انگاری شده اند. البته عدم تصریح موضوع در فقه حدود  و تعزیرات، در کنار مستندات تحریمی محکّم موجود در منابع معتبر فقهی، به معنای نفی مجرمانه بودن رفتار ارتکابی محلّ بحث نیست، بلکه به نظر می رسد پیرو اعتماد به نظریه اتحاد حکمی و موضوعی کلیّ طبیعی و افرادش و نیز جریان قاعده «التعزیر لکلّ عمل محرّم» بر حرمت تأنّث و تذکّر در فقه مدنی صورت گرفته است.

مبحث همجنس گرایی مبحثی بسیار مهم است که نه تنها باعث نابودی شخص بلکه باعث نابودی جامعه می گردد و از سالیان سال جامعه بشری را گرفتار خود کرده است به همین خاطر تحقیقات زیادی مبنی بر زمینه های مختلف این انحراف تبیین شده است؛ در نتیجه سعی شده تا علل مهمی را که باعث این انحراف می گردد از دیدگاه فمینیسم، روانشناشی و اسلام مورد برسی قرار می گیرد و در ذیل آن مضرات و فلسفه تحریم این عمل مورد بحث واقع می شود و در نهایت مجازات این عمل از منظر ادیان، قوانین داخلی و خارجی ذکر می گردد.