نیوشایان

نماز به همان معنای عبادتی ویژه و پراهمیت همراه با قیام، رکوع، سجود و آدابی کمابیش مشابه در ادیان مختلف، در کیش مانوی نیز وجود داشته است. از آنجا که نماز خواندن مصداق ستایش بزرگترین ایزد یا ایزدان دینی با اذکار و اعمالی از پیش تعریف شده، بازه های زمانی خاص، شماری معیّن و تکراری شبانه روزی در میان تمام گروه های دینی است بالطبع حتا پس از گذشت مدتی مدید، کمتر دچار تغییر می گردد و چهره سنتی آن محفوظ می ماند اما با این وجود مسائلی مانند تعداد نمازهای نیوشایان و برگزیدگان مانوی، شمار سجده ها، زمان برگزاری، و فحوا و شیوه خوانش نمازها ابهامات فراوانی را با خود به همراه آورده است. تنها راه پیش رو برای حل این ابهام ها، مقایسه و دقت دوباره در منابع گوناگون مرتبط با مانویت است تا موجب اندکی نوآوری و پیشرفت در پژوهش های پیشین گردد. در این پژوهش ، برای نخستین بار تعدادی از لغزش های نویسندگان متون کهن و مانوی پژوهان معاصر در خصوص شمار، زمان و محتوای نمازهای مانویان تصحیح گردیده، و زمان بندی جدیدی برای نمازهای نیوشایان و برگزیدگان و تعداد سجده های ایشان با استناد به منابع کهنی که تاکنون مغفول مانده بود طرح شده است.