مسیریابی شغلی

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی درس کارآفرینی بر مسیر شغلی دانش-آموزان صورت گرفت. روش پژوهش آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش-آموزان دختر پایه دوم مقطع متوسطه در شهر نورآباد بود. به منظور انجام این پژوهش یک پایه دوم از بین سه پایه دوم رشته کار و دانش و یک پایه دوم از بین هجده پایه دوم رشته های نظری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. ابزار مورداستفاده در پژوهش پرسشنامه پژوهشگر ساخته مسیریابی شغلی کارآفرینی بود. روایی صوری پرسش نامه توسط متخصصان حوزه مشاوره تحصیلی و شغلی تأیید گردیده و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ (8/0=) محاسبه شده است. داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که میانگین متغیر مسیر شغلی دانش آموزان و زیر مقیاس های دانش کارآفرینی، نگرش نسبت به کارآفرینی به عنوان مسیر شغلی و انتخاب کارآفرینی به عنوان مسیر شغلی بیشتر از گروه کنترل بوده است اما در میانگین زیر مقیاس دانش مسیریابی شغلی تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود ندارد (05/0>p)؛ بنابراین می-توان نتیجه گرفت؛ که آموزش کارآفرینی بر مسیریابی شغلی دانش آموزان مؤثر است و کارآفرینی می تواند به عنوان یک مسیر شغلی در نظر گرفته شود.