آموزش غیرکلاسی

این پژوهش به منظور مقایسه ی اثربخشی روش های آموزش ویژه ی کلاسی و غیرکلاسی بر عملکرد مهارت انشانویسی دانش آموزان دختر پایه ی سوم ابتدایی شهرستان رامهرمز انجام شده است. روش پژوهش به صورت آزمایشی میدانی بوده است. به صورت تصادفی ساده سه گروه از دانش آموزان دختر پایه ی سوم ابتدایی شهرستان رامهرمز انتخاب شد. یک گروه تحت آموزش های ویژه ی کلاسی و گروه دیگر تحت آموزش های غیرکلاسی قرار گرفت؛ و به گروه گواه آموزشی داده نشد. تعداد اعضای نمونه 52 دانش آموز دختر پایه ی سوم ابتدایی بودند. ابزار گرد آوری اطلاعات شامل روش تدریس مبتنی بر آموزش مهارت های هشت گانه ی انشا نویسی و میانگین نمره های نیمسال اول و دوم درس انشا بود. به گروه های آزمایشی در هشت جلسه ی یک ساعته حیطه های هشت گانه ی انشا نویسی آموزش داده شد. این مرحله ها شامل انشای شفایی، انشای روی تابلو، انشای کتبی در کلاس درس، انشا در منزل، خلاصه نویسی و نقاشی کشیدن بود. پس از اعمال این مداخله ها بار دیگر در نیم سال دوم انشا هر سه گروه تصحیح و نمره گذاری شد. که این نمره ها به عنوان پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. نتیجه ی حاصل از t-test گروه های مستقل و تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که بین تفاضل نمره های پیش آزمون و پس آزمون درس انشای دانش آموزان گروه های آزمایشی با گروه گواه تفاوت معنی داری وجود دارد. اما بین گروه های آزمایشی تفاوت معناداری مشاهده نشد. بطور کلی نتیجه نشان داد که آموزش مهارت های انشانویسی در ارتقا و بهبود کیفیت انشا دانش آموزان دختر اثرگذار بوده است .