مطالب مرتبط با کلیدواژه

کروسین


۱.

تاثیر تمرینات استقامتی و مصرف کروسین بر سطوح سرمی آنزیم های کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز موش های صحرایی ماده فاقد تخمدان(مقاله علمی وزارت علوم)

تعداد بازدید : ۱۳۰ تعداد دانلود : ۱۱۱
زمینه و هدف: کاهش استروژن در دوره یائسگی می تواند منجر به افزایش فشار اکسایشی و کاهش آنزیم های ضد اکسایشی گردد، اما فعالیت ورزشی و تغذیه دو عامل موثر در بهبود این شرایط گزارش شده اند. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات استقامتی و مصرف کروسین بر سطوح سرمی آنزیم های کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز موش های صحرایی ماده ی فاقد تخمدان بود. روش تحقیق: تعداد 36 سر موش صحرایی ماده فاقد تخمدان با سن 8 تا 10 هفته ای  به 4 گروه شامل گروه کنترل، تمرین استقامتی، مصرف کروسین، و تمرین استقامتی همراه با مصرف کروسین (هر گروه 9 سر موش) تقسیم شدند. در طول مدت  8 هفته، گروه های تمرین استقامتی و تمرین استقامتی همراه با مصرف کروسین، برنامه تمرین را 5 جلسه در هفته به اجرا درآوردند و گروه های مصرف کروسین، و تمرین استقامتی همراه با مصرف کروسین روزانه 25 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن کروسین به صورت درون صفاقی مکمل دهی شدند. با استفاده از روش طول موج، سطوح آنزیم ها اندازه گیری شد و  با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون توکی (در سطح  05/0p < ) نتایج استخراج گردید. یافته ها: تمرین استقامتی (به ترتیب با 03/0>p و 001/0>p)، مصرف کروسین (به ترتیب با001/0>p و 001/0>p)، و تمرین استقامتی + مصرف کروسین (به ترتیب با 001/0>p و 001/0>p)؛ اثر معنی داری بر افزایش سطوح سرمی کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز موش های صحرایی ماده فاقد تخمدان داشتند؛ و در این بین، تاثیر تمرین+ مصرف کروسین بر سطوح آنزیم ها بیشتر بود (001/0>p). نتیجه گیری: تمرین استقامتی همراه  با مصرف کروسین، با  افزایش سطوح سرمی کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز، موش های صحرایی ماده فاقد تخمدان را در مقابل فشار اکسایشی محافظت می کند.
۲.

اثر محافظتی تمرین استقامتی و کروسین بر تغییرات بافتی قشر مخ در مدل جانوری اعتیاد با مت آمفتامین(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: مت آمفتامین تمرین هوازی کروسین بافت قشر مخ مدل جانوری

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۷۹ تعداد دانلود : ۱۳۷
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر محافظتی تمرین استقامتی و کروسین بر تغییرات بافتی قشر مخ در مدل جانوری اعتیاد با مت آمفتامین بود. روش: در این پژوهش تجربی، 40 موش صحرایی ماده نژاد ویستار از دانشگاه علوم پزشکی شاهرود با وزن 160-140 گرم در پنج گروه کنترل سالم، مت آمفتامین، مت آمفتامین تمرین هوازی، مت آمفتامین و کروسین، مت آمفتامین، کروسین و تمرین هوازی قرار گرفتند. مت آمفتامین به میزان 15 میلی گرم و به مدت 4 روز هر 12 ساعت برای ایجاد مدل جانوری اعتیاد به صورت صفاقی تزریق شد. همچنین، دوز مصرفی کروسین برای نمونه ها 40 یا 80 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت صفاقی تزریق شد که با آب مقطر ترکیب و طی 5 روز انجام شد. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل 12-15 متر در دقیقه، پنج روز هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. پس از بیهوشی، کالبد شکافی انجام شد و نمونه های بافت قشر مخ گرفته شد. برای تحلیل داده ها از آزمون کروسکال والیس و مقایسه مقادیر رتبه ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد در مدل جانوری اعتیاد با مت آمفتامین بی نظمی بافتی و سلولی، تغییر شکل و اندازه نورون های هرمی و کاهش تعداد سلول های میکروگلیا در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. تمرین استقامتی، مصرف مکمل کروسین و تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل کروسین با بهبود تغییرات بافتی و سلولی در بافت قشر مخ در مدل جانوری اعتیاد با مت آمفتامین در مقایسه با گروه مت آمفتامین همراه بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی و مکمل کروسین بتواند به کاهش آسیب بافتی و بهبود عوامل عصبی قشر مخ در مدل جانوری اعتیاد با مت آمفتامین کمک کند.