دال انسان

ایده‌هایی که در ذهن انسان‌ تثبیت شده‌اند و علاوه بر ساحت غیرانضمامی، ساحت انضمامی حیات او نیز تحت تاثیرات موسع و ژرف آن‌ها است ایده‌هایی‌اند که شبح‌وارگی‌شان در صورت‌بندی‌ای که اشتیرنر از جهان انسانی پیش روی ما نهاده است برجسته و پررنگ است. علی‌رغم برخورداری اشباح ایده‌ها از این مشخصات، که همانا مشخصات امر ذاتی هستند، ارائه طرح کلی غیرذاتی از آن‌ها امری تحقق‌پذیر است. این طرح، که بر واگشایی دوگانگی‌ای مفهومی در نظام فلسفی دولوز مبتنی است، خود گشاینده خوانشی است که شبح‌وارگی ایده در آن مبنای آشکارگی ذاتی‌بودن ساحت دال مفهومی «انسان» است. این خوانش اشتیرنری آشکارکننده این امر است که ساحت مذکور تجسم ناکثرت‌مند عناصر برسازنده خود است.