روش واسپاس

امروزه ساختمان های بدون کربن، به یکی از موضوعات داغ پژوهشی با هدف کاهش مصرف انرژی های فسیلی و کاهش انتشار گاز های گلخانه ای در صنعت ساختمان سازی تبدیل شده است. ساختمانِ کربن صفر می تواند نمودی از کربن زدایی باشد، بدین صورت که انرژی تجدید پذیر در داخل کارگاه تولید شده و به اندازه مصرف وارد شبکه می گردد. ساختمانِ با کربن صفر یعنی اینکه ساختمان به اندازه کافی انرژی تجدید پذیر تولید می کند تا هم نیاز سالیانه اش را بر طرف سازد و هم آن مقدار کربنی که در فرآیند ساخت منتشر شده را جبران نماید. به همین منظور، در این مطالعه به بررسی ریسکها و محدودیت های پیش روی سیاست-گذاری برای ساختمان های با کربن صفر پرداخته می شود. ابتدا با استفاده از روشهای تصمیم گیری چند معیاره شامل واسپاس، تاپسیس و رتبه بندی میانگین ریسک های پیاده سازی سیاست های ساختمان های کربن صفر شناسایی و ارزیابی شده و در ادامه، پیشنهاداتی به منظور توسعه و ارتقای ساختمان های با کربن صفر ارائه می گردد. یافته های این پژوهش می تواند به عنوان یک راهنما برای دولت ها مورد استفاده قرار گیرد. این یافته ها به سیاست گذاری و تدوین آیین نامه های ساختمانی موثرتر و کارآمدتر در حوزه ساختمان سازیِ تقریبا با کربنِ صفر کمک می کند، که هدف آن کاهش انتشار کربن در صنعت ساختمان است. با توجه به رشد سریع شهرنشینی و بهبود استانداردهای زندگی، انتظار می رود که در آینده نزدیک مصرف انرژی و انتشار آلاینده های کربنی افزایش یابد.

در مسیریابی خطوط برق پارامترهای مختلفی به جهت هزینه احداث و تأثیرات مختلف محیطی، در نظر گرفته می شود. با توجه به گستردگی عوامل مؤثر در مسیریابی خطوط انتقال برق می توان روش های تصمیم گیری چند معیاره و الگوریتم های تکاملی را بعنوان ابزاری مناسب در نظر گرفت. روش تحقیق حاضر، توصیفی–تحلیلی می باشد. و با بهره گیری از مدل IHWP و الگوریتم PSO به بهینه یابی خط انتقال برق 400 کیلوولت نیروگاه کرمان به ارگ جدید بم در حوزه برق منطقه ای کرمان به طول 251 کیلومتر پرداخته می شود. جهت مسیریابی با استفاده از مدل IHWP در محیط GIS، از 12 شاخص مانند؛ نقاط ارتفاعی، شیب، فاصله از خطوط نفت، تیپ اراضی و غیره استفاده شد که نتایج نشان می دهد که مسیر پیشنهادی 58.26 درصد نسبت به وضع موجود بهینه و طول مسیر نیز 20 کیلومتر کاهش یافته است. در استفاده از الگوریتم PSO  که در نرم افزار MATLAB پردازش گردید، مسیر پیشنهادی 55.33 درصد نسبت به وضع موجود بهینه گشته و طول مسیر نیز 18 کیلومتر کاهش یافت. نتایج هر دو روش نشان می دهد، شرایط بسیار مناسبی نسبت به وضعیت موجود ایجاد شده و مسیر پیشنهادی روش IHWP، 2.93 درصد از مسیر پیشنهادی PSO بهینه تر می باشد و همچنین طول مسیر پیشنهادی در روش IHWP به میزان 4 کیلومتر کمتر از روش PSO می باشد.

درک واقعیت حاکم بر یک شهر و شناسایی مناطق آسیب پذیر با دقت بسییار بالا، آشنایی با نوع خطرات موجود در هر نقطه و پیشنهاد راهکار منحصربه فرد برای هر معضل شهری گام مهمی در حرکت به سوی تاب آوری شهری است. لذا این تحقیق با هدف مدل سازی آسیب پذیری مناطق هشت گانه شهر کرمانشاه در برابر بحران تدوین شده که نو تحقیق،کاربردی و روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی میباشد و گردآوری اطلاعات نیز از طریق مطالعات کتابخانه ای، میدانی و پرسشنامه صورت گرفته است. تعداد 13 شاخص انتخاب و در نرم افزار GIS ،با استفاده از روش تلفیقی WASPAS_BWM تجزیه وتحلیل گردید. نتایج رتبه بندی مناطق هشت گانه شهر کرمانشاه بر اساس مدل واسپال بیانگر آن ات کیه به ترتیب از کمترین به بیشترین میزان آسیب پذیری، شامل مناطق 1 ،6 ،7 ،8 ،4 ،2 ،5 و 3 میباشد به طوریکه بیشترین مییزان آسییب پذیری مربوط به منطقه 3 و کمترین میزان آسیب پذیری مربوط به منطقه 1 میباشد.