بیمار مراقب

سرطان نه تنها زندگی بیمار بلکه زندگی خانواده و به ویژه همسر را تحت تأثیر قرار می دهد. هدف از انجام این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی درمان زوجی مبتنی بر ذهن آگاهی، برای بهبود حس انسجام و رضایت زناشویی مراقب بیمار مبتلا به سرطان پروستات بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون همراه با پیگیری سه ماهه بود. در این مطالعه، 63 زوج بیمار مبتلا به سرطان و مراقب او (همسر) که به بیمارستان شهدای تجریش مراجعه می کردند، داوطلبانه شرکت کردند. آن ها به طور تصادفی به دو گروه مداخله و لیست انتظار تقسیم شدند. برنامه مداخله شش جلسه ای برای آن ها اجرا شد. در این پژوهش، پرسش نامه های حس انسجام آنتونوسکی و رضایت زناشویی انریچ به کار گرفته شد. یافته ها نشان داد که زوج درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، به طور معناداری برای تقویت حس انسجام و افزایش رضایت زناشویی زنانی که از همسر مبتلا به سرطان خود مراقبت می کنند، اثربخش بوده است. با توجه به نتایج پژوهش می توان بیان کرد که مداخله هایی که نیازهای برآورده نشده مراقب بیمار را مورد توجه قرار دهد، می تواند توانمندی آن ها را برای ادامه مسیر بیشتر سازد.