تأمین مالی جمعی سهامی

تامین مالی جمعی به عنوان یکی از پدیده های نوظهور، سهم قابل توجهی در تأمین مالی کسب وکارها پیدا کرده و در حال پیشی گرفتن از روش های سنتی مثل سرمایه گذاری مخاطره آمیز و فرشتگان کسب وکار است. مدل مبتنی بر سهام پیچیده ترین نوع تأمین مالی جمعی محسوب می شود که هم موردتوجه سکو های مختلف داخلی و بین المللی قرارگرفته و هم از جانب دولت ها و نهادهای سیاست گذار قوانین مستقلی برای آن نگاشته شده است. ازاین رو بررسی فقهی مدل عملیاتی سکو های فعال و معتبر برای به کارگیری این شیوه تأمین مالی در داخل کشور ضروری خواهد بود. در خصوص ماهیت سهام عرضه شده سه نظریه وجود دارد. اول: سهامداران شریک یکدیگر محسوب می شوند؛ دوم: سهامداران مالکیت مشاعی شرکت که یک شخصیت حقوقی مستقل است را در اختیار دارند؛ سوم: با یک پدیده مستحدث مواجه هستیم. بررسی فقهی فرآیندها بدون ارائه نظر مختار و با در نظر گرفتن هر سه نظریه صورت گرفت. رابطه بین سکو و کسب وکار و رابطه بین سکو و سرمایه گذار مبتنی بر قرارداد وکالت طراحی شد که در این صورت امکان فسخ قرارداد و اخذ کارمزد تحت عنوان حق الوکاله توسط سکو جایز است. همچنین امکان خریدوفروش سهام بر اساس هر سه نظریه با رعایت شرایط و ضوابط اشاره شده، جایز شمرده شد.