نظم جویی هیجان و انگیزش

زمینه و هدف: خود نظم جویی انگیزش و هیجان نقش مهمی در یادگیری دانش آموزان در کلاس درس ایفا می کند، بنابراین وجود ابزارهای مناسب برای سنجش و ارزیابی این سازه ضروری است . هدف پژوهش حاضر بررسی اعتبار، روایی و ساختار عاملی تأییدی نسخه فارسی پرسشنامه خودنظم جویی انگیزش و هیجان ( EMSR-Q ) بود. روش پژوهش: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع روان سنجی بود و جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان راهنمایی و دبیرستانی شهر سمنان بودند. نسخه فارسی EMSR-Q پس از آماده سازی با تکنیک ترجمه مضاعف بر روی 306 نفر از دانش آموزان با دامنه سنی 12 الی 16 اجرا شد. نمونه پژوهش از طریق روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. به منظور بررسی اعتبار مقیاس از روش های همسانی درونی و همبستگی مجموعه ماده استفاده شد و روایی مقیاس از طریق تحلیل عاملی تأییدی، همبستگی خرده مقیاس ها و روایی ملاکی موردبررسی قرار گرفت . داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSSV19 و LISRELV8.80 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: دامنه آلفای کرونباخ ( 71/0 تا 86/0) از همسانی درونی مطلوب این مقیاس و زیرمقیا س های آن حکایت داشت. نتایج تحلیل عاملی تأییدی از ساختار پنج عاملی مقیاس (خود نظم جویی اجتناب محور، خود نظم جویی عملکرد محور، خود نظم جویی منفی استرس، خود نظم جویی مثبت انگیزش و خود نظم جویی فرایند محور) حمایت کرد. ضرایب همبستگی متوسط و معناداری میان مقیاس های نسخه فارسی EMSR-Q با پرسشنامه های نظم جویی شناختی هیجان و انگیزش تحصیلی یافت شد. علاوه بر این، ضرایب همبستگی میان خرده مقیاس ها بالا بود. نتیجه گیری: می توان این گونه نتیجه گیری کرد که نسخه فارسی EMSR-Q در جامعه ایران اعتبار و روایی خوبی دارد و قابلیت کاربرد در زمینه های مختلف را دارد.