کابوس شبانه

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان هیجان مداربرکابوس شبانه و بی ثباتی هیجانی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون _ پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به یک کلینیک مغز و اعصاب و روان در یزد در سال 1401 بودند . از بین آنها 40 نفر از داوطلبین واجد شرایط، به شیوه نمونه گیری هدفمند بر اساس معیارهای ورود و خروج پژوهش وارد مطالعه شدند و در ادامه افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 12 جلسه درمان هیجان مدار دریافت کردند در حالی که گروه گواه در لیست انتظار ماندند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس شخصیت مرزی STB (جکسون وکلاریج ،1991) پرسشنامه شاخص شدت کابوس و رؤیاهای آشفته DDNSI (کراکوف و همکاران،2002) و پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجانی DERS (گراتز و روئمر، 2004) بودند. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که با کنترل اثر پیش ازمون بین دو گروه آزمایشی و گواه در متغیرهای کابوس شبانه و بی ثباتی هیجانی در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری مشاهده می شود( 53 ,F= 001/0 P< ). بر اساس یافته های این پژوهش، نتیجه گرفته می شود درمان هیجان مدار بر بهبود کابوس شبانه و بی ثباتی هیجانی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مؤثر است.