مهارت های سخت

هدف : سازمان تامین اجتماعی به عنوان بزرگ ترین ارائه دهنده حمایت های اجتماعی در کشور با چالش های حفظ موقعیت اقتصادی-اجتماعی در بلندمدت، پایداری خدمات، و افزایش کارایی خدمات، ناگزیر از پذیرش تغییر است. هدف پژوهش، طراحی مدلی برای راهبردهای تغییر مبتنی بر تنوع مهارتی برای حل چالش های سازمانی است. طرح پژوهش/ روش شناسی/ رویکرد : این پژوهش از نظر هدف توسعه ای-کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی-پیمایشی و اکتشافی است. 28 مولفه تغییر از طریق مصاحبه و پرسشنامه دلفی شناسایی و تایید شدند. از میان جامعه آماری استادان و خبرگان در امور تامین اجتماعی، 14 نفر با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. مدل اولویت راهبردهای تغییر نیز در سازمان تعیین گردید. یافته ها : مدل راهبردهای تغییر مبتنی بر تنوع مهارتی در سازمان تامین اجتماعی نشان می دهد که راهبرد قهری اجباری در اولویت اول، راهبرد تسهیل گری در اولویت دوم، و راهبردهای آموزشی ارشادی و ترغیب کننده در اولویت های سوم و چهارم قرار دارند. ارزش/ اصالت پژوهش : سهم پژوهش حاضر از طریق ترکیب راهبردهای تغییر و تنوع مهارتی در سازمان تامین اجتماعی نشان می دهد که این راهبردها بر بهبود عملکرد مجموعه وسیعی از منابع مدیریتی سازمان اثرگذارند.

داشتن مدرک مهندسیدر دنیای رقابتی امروز به تنهایی کافی نیست و دانش آموختگان مهندسیبرای پاسخگویی مؤثر به نیازهای صنعت باید مهارت های نرم خود را در کنار مهارت های سخت در دوره دانشجویی توسعه دهند. ه دف این مقال ه، احص ای مهارت های نرم برای دانشجویان است که اغلب مورد غفلت قرار گرفته است. در این راستا ادغام مهارت های نرم با مهارت های سخت برای دانشجویان مهندسی از اهمیتی دوچندان برخوردار است. این پژوهش جهت گیری کاربردی دارد و رویکرد آن تطبیقی و قیاسی است و پس از انجام مطالعات کتابخانه ای و بررسی مدل های مهارتی دانشگاه های معتبر با 13 نفر از دانشجویان و دانش آموختگان مقطع دکتری (که تجربه کار در صنعت، آموزش و خدمات را داشتند) مصاحبه و نیز از سخنرانی های هشت نفر از مدیران صنعت و دانشگاه درخصوص مهارت های نرم استفاده شد. پس از تحلیل محتوا و جمع بندی، مدل نهایی مشتمل بر چهار مهارت اصلی: ارتباطی، تصمیم گیری، مدیریت بر خود و دیگ ران، و سیاستگذاری و کارآفرین ی و 17 مهارت فرعی ارائه ش ده است. در انتها پیشنهادهای ی برای توسعه این مهارت ها در قالب توصیه های کلی و کارگاه ها ارائه شده است. استمرار این کارگاه ها با مشارکت انجمن های علمی به ویژه انجمن آموزش مهندسی ایران و فرهنگستان علوم و سایر مؤسسات با صلاحیت، تأثیر قابل توجهی در تأمین نیروهای توانمند و موردنیاز صنعت خواهد داشت.