نظریه توانایی

فیزیکالیسم در قرن گذشته کمابیش بر مباحث فلسفه ذهن سیطره داشته است. یکی از مهم ترین استدلال هایی که در جهت رد فیزیکالیسم اقامه شده است استدلال معرفت نام دارد. اما این استدلال به سهم خود با مخالفت های متنوعی روبه روست. هدف مقاله بررسی استدلال و ارزیابی وثاقت آن در برابر یکی از مهم ترین دسته اشکالات وارده بر آن یعنی نظریه توانایی است. بدین جهت نخست به جایگاه استدلال معرفت در مباحث معاصر فلسفه ذهن اشاره کرده ایم. سپس با ارائه تقریری منتخب، تصویری روشن از این استدلال فراهم کرده ایم و پس از آن به توضیح نظریه توانایی و تلاش های طرفداران آن در نقض استدلال معرفت روی آورده ایم. بنا بر نظر منتخب می توان نظریه توانایی را در دو ادعا خلاصه نمود: آموخته جدید مری از گونه دانش های چگونگی است و دانش های چگونگی درحقیقت از سنخ توانایی اند. در انتها با بررسی بیشتر به این نتیجه رسیده ایم که هر دو ادعا قابل نقض هستند و از این جهت نظریه توانایی قادر به رد استدلال معرفت نیست.