رفاه دیجیتالی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رفاه دیجیتالی بر آثار تربیتی و سبک زندگی اسلامی دانشجویان دوره کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی ساری در دوران کرونا انجام گرفت. روش تحقیق کاربردی از نوع توصیفی - پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی ساری به تعداد 165 نفر در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. حجم نمونه از طریق جدول کرجسی و مورگان 115 نفر تعیین گردید و روش نمونه گیری تصادفی – طبقه ای بر اساس جنسیت انتخاب شد. ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد کاربست شبکه های اجتماعی مجازی خواجه احمدی و همکاران (1395) و پرسشنامه محقق ساخته سبک زندگی اسلامی استفاده شد. روایی پرسشنامه ها به وسیله متخصصان و صاحب نظران بررسی و تأیید گردید. پایایی ابزار نیز به روش آلفای کرونباخ برای پرسشنامه کاربست شبکه های اجتماعی مجازی 86/0و پرسشنامه سبک زندگی 88/0 برآورد شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده های آماری از معیارهای توصیفی چون میانگین و انحراف معیار و در آمار استنباطی از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و آزمون t مستقل استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان دادکه رفاه دیجیتالی در شبکه های اجتماعی مجازی بر سبک زندگی اسلامی دانشجویان (برنامه های آموزشی، اوقات فراغت، فعالیت های عبادی، بهداشت و تغذیه، بعد سیاسی) تاثیرگذار بوده است.