اشکال گرامری

هدف این پژوهش تعیین تأثیر خودگویی با شکل های گرامری متفاوت بر عملکرد تکلیف تولید نیرو بود. بنابراین، 80 مرد راست دست به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه جای گرفتند. پروتکل آزمایشی چهار گروه تجربی شامل خودگویی انگیزشی «من می توانم“،”تو می توانی“ و ”ما می توانیم“ و کنترل بود که قبل از کوشش ها اعمال گردید. هر شرکت کننده در مجموع پنج دسته کوشش را انجام داد. در هر دسته کوشش، از شرکت کنندگان خواسته شد که سه تکرار بیشینه را با 100% تلاش اجرا کنند. نتایج تحلیل واریانس ترکیبی 2 عاملی نشان داد که خودگویی «من می توانم» و «تو می توانی» منجر به بهبود معنی دار عملکرد شد. بین عملکرد گروه خودگویی «من می توانم» و «تو می توانی»و بین عملکرد گروه «من می-توانم » و «ما می توانیم» تفاوت معنی داری وجود نداشت. هرچند، خودگویی «ما می توانیم» بر عملکرد اثر معنی داری نداشت (05/0>P).