گسترش خود

زمینه و هدف: خانواده ایرانی در عصر حاضر در معرض تغییرات گسترده ای قرار گرفته و همین امر روابط موجود در میان اعضای خانواده را دچار دگرگونی نموده است. آمار روز افزون مراجعه به مراکز مشاوره و افزایش آمار طلاق نشان دهنده ضرورت توجه به مسائل ارتباطی زوج هاست. هدف تحقیق حاضر مقایسه پردازش بین فردی و گسترش خود در زنان عادی و متقاضی طلاق بود. روش و داده ها: روش تحقیق علّی-مقایسه ای و نمونه شامل 120 زن متأهّل (60 زن متقاضی طلاق مراجعه کننده به کلینیک مددکاری اجتماعی شهر نورآباد لرستان و 60 زن عادی) در سال 1398 بود که به شیوه در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های پردازش بین فردی، سبک های گوش سپاری متعهّدانه و گسترش خود را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین زنان متقاضی طلاق و عادی در متغیرهای پردازش بین فردی، گوش دادن مؤثّر و گسترش خود، تفاوت معنی داری وجود دارد و زنان عادی در سه متغیر نسبت به زنان متقاضی طلاق دارای میانگین بالاتری دارند. همچنین زنان متقاضی طلاق، گوش سپاری بیشتری برای پاسخ دادن داشتند. بحث و نتیجه گیری: می توان گفت که زنان متقاضی طلاق به دلیل عدم پردازش مناسب در مورد افکار و احساس های خود و همسر و همین طور گسترش خود کمتر نمی توانند صمیمیت و نزدیکی بیشتری را تجربه کنند و مسائل ارتباطی شان را حل و فصل نمایند. پیام اصلی: مشاوران حوزه زوج و خانواده می توانند در مشاوره های خود از آموزش پردازش بین فردی و همدلی، آموزش سبک گوش سپاری مؤثّر و نیز گسترش خود و تأکید بر استعدادهای فردی برای حل مشکلات زوجی استفاده نمایند.