قطب محیی

اربعین نویسی از سنّت های کهن حدیث نگاری است که به دلیل اجر معنوی و ترویج آموزه های دینی از دیرباز میان دانشوران عالم اسلام شایع بوده است. صوفیان نیز که آداب و عقاید خود را به کتاب و سنّت مستند می کردند، همواره به این نوع از حدیث نگاری توّجه داشته اند. مقاله حاضر، پس از بررسی اجمالی سیراربعین نگاشته های صوفیانه تا سده نهم هجری، به مجموعه سه اربعینِ پیوسته مرسل (موسوم به اربعینات)، همراه با ترجمه منظوم آنها از قطب الدین محمّد بن محیی، می پردازد که توسّط یکی از مریدان و در زمان حیات قطب محیی کتابت شده است. پس از بیان اهمیّت اربعینات و پیوند آن با دیگر اثر قطب محیی، یعنی مکاتیب ، متن مصحَّح اربعینات براساس تنها نسخه در دسترسِ آن ارائه، و احادیث به منابعشان (صحیحین) مستند شده است.