ابو رافع

یکی از شبهاتی که در مورد شیوه برخورد پیامبر اکرم(ص) با یهودیان مطرح شده است، دستور پیامبر(ص) به کشتن برخی از شاعران یهود است. قائلان به این شبهه خواسته اند چنین القا کنند که پیامبر(ص) ظرفیت تحمل مخالفان خود را نداشته است و برای رسیدن به خواسته هایش، خشونت گری به خرج داده است. در این تحقیق با روش تحلیلی و با استفاده از دلایل عقلی و نقلی، کشته شدن 4 شاعر یهودی به دست مسلمانان به نام های: « ابو عفک، عصماء دختر مروان، ابو رافع و کعب بن اشرف»، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در مورد ابوعفک و عصماء مسلمانان بدون اطلاع پیامبر(ص) دست به این کار زدند و در دو مورد دیگر نیز در منابع آمده است که پیامبر(ص) از تصمیم مسلمانان برای کشتن ابورافع و کعب بن اشرف مطلع بوده و حتی اگر بگوییم ایشان دستور کشتن آنان را صادر کرده باشد، این کاری موجه بوده است، زیرا این افراد با اشعار خود تبلیغات سنگینی را علیه پیامبر(ص) و مسلمانان به راه انداخته بودند و شعر اسلحه اى برنده تر از سلاح جنگی بود، از این رو هجو این شاعران بر علیه پیامبر(ص) و مسلمانان، مشکلات فراوانی را برای جامعه اسلامی به وجود آورد بود و موجب تحریک دشمنان بر علیه جامعه اسلامی بود، به ویژه متحد ساختن همه دشمنان در جنگ احزاب شد، در نتیجه پیامبر اکرم (ص) حق داشت براى جلوگیرى از ادامه تهاجم شاعران یهود، تدبیرى بیندیشد.