میراث ملی

دارایی های میراث ملی اغلب یکی از ابزارهای مهم توسعه اقتصادی در کشور تلقی می شوند. با این حال، برای اندازه گیری این نوع دارایی ها و اثرات اقتصادی ناشی از آنها، ابزارها و روش های خاصی باید اجرا و ارزیابی شوند. از طرفی دیگر، حسابداری کلیه دارایی ها با توجه به ذهنی بودن آن از برخی جهات دارای نقص و کاستی است. دارایی های میراث ملی، از جمله دارایی هایی به شمار می رود که با توجه به ماهیت آنها، شناسایی و اندازه گیری آن با چالش های متعددی روبرو است. حسابداری این دارایی ها نیز نسبت به سایر دارایی ها دشوارتر به نظر می رسد و استانداردهای مربوط به شناسایی و اندازه گیری آنها با سایر استانداردها متفاوت است. در پژوهش حاضر تلاش شده است تا ادبیات مربوط به دارایی های میراث ملی و تلاش های صورت گرفته توسط نهادهای تدوین کننده استاندارد در سطح جهان در زمینه نحوه شناسایی و اندازه گیری این دارایی ها مورد بحث و بررسی قرار گیرد. در ایران نیز استاندارد مدون و جداگانه ای برای شناسایی و اندازه گیری این دارایی ها وجود ندارد و در استانداردهای 5 و 7 به صورت اشاره وار ضوابط مشخصی در نظر گرفته شده است.

تجدد و روشنفکری، یکی از رویش های مهم فکری دوران مشروطه در ایران است که منجر به بازخوانی بسیاری از مفاهیم موجود از گذشته و بازتعریف آن ها براساس نگرش های نوی آن زمان می شود. این مقاله، ازطریق بررسی متون آن دوران و منابع مرتبط دیگر و با استفاده از روش تفسیری-تاریخی و تحلیل محتوا، برای پاسخ گویی به این سؤالات، که خوانش جدید از تاریخ توسط تجددخواهان چه نقشی در تکوین اندیشه میراث ملّی ایران داشت؟ و آثار معماری گذشتگان در این موضوع چه جایگاه و اثری داشتند؟ به بررسی مفهوم تجدد و مفاهیم مرتبط دیگر در این موضوع می پردازد. سپس مضمون تازه ای از مفهوم تاریخ از نگاه متجددان را که می توان آن را «خوانش تجددخواهانه از تاریخ» نام نهاد، مورد مداقه قرار می دهد. بررسی زمینه های "تکوین اندیشه میراث ملّی معماری ایران" ناشی از پیامد این خوانش از اهداف این پژوهش است، که بر معماری باقی مانده از گذشته ایران به عنوان رکنی مهم از تاریخ که هویت ساز و در فهم هستی و چیستی تاریخی ما اهمیت فراوانی دارد استوار شده است. آثاری که متجددان قصد دارند تا آن را به عنوان میراث ملّی ایرانیان به تایید، ثبت و ضبط رسانده همه را به اهمیت آن واقف ساخته و بر حفاظت از آن تاکید ورزند.