أرض

«إفساد فی الأرض» به عنوان یک جرم سنگین شناخته می شود؛ زیرا مجازات آن سلب حیات است. علی رغم اهمیت موضوع، اتفاق نظر و تعریف مشخصی در خصوص مفاهیم و مصادیق این جرم در منابع فقهی و حقوقی وجود ندارد. هدف از انجام این پژوهش، کشف منظور شارع مقدس از کاربرد عبارت «فساد در زمین» بوده است. در این راستا، نصّ آیات قرآن و روایات معصومان' و نیز دیدگاه برخی از مفسران فارغ از پیرایه های فقهی و حقوقی مورد بررسی قرار گرفته است. عبارت «فساد در زمین» در آیات و روایات در مفاهیم و مصادیق مختلفی به کار رفته است؛ از جمله تباهی، جرایم اقتصادی، نفاق، کفر، شرک، راهزنی، ظلم و بغی. در نهایت روشن خواهد شد که عنوان مجرمانه مستقلی به نام «إفساد فی الأرض» در شرع مقدس وجود ندارد؛ بلکه «محاربه به قصد إفساد فی الأرض» جرمی است که زیر مجموعه حدود قرار می گیرد.

در قرآن موضوعات علمی زیادی مطرح شده است. یکی از این موضوعات، وجود هفت آسمان می باشد که در هفت آیه از قرآن به طور کلی مطرح شده است امّا در مورد کیفیت آن بین مفسرین اختلاف نظرات زیادی دیده می شود. برخی از مفسرین عدد هفت را حمل بر عدد واقعی و برخی حمل بر کثرت نموده اند و آسمانها را نیز به لایه های جو، مدارها، هفت کره منظومه شمسی و ... تفسیر نموده اند. آنچه که از بین تفسیرهای متعدد به نظر صحیح تر می رسد و با ظاهر قرآن نیز تعارضی ندارد و در برخی از روایات اهل بیت (ع) نیز بر آن تصریح شده است، وجود عوالم هفتگانه است که زمین و آسمان بالای آن که مجموعه ای از ستارگان و سیارات و اجرام آسمانی است، آسمان اول محسوب می شود و آسمان های دیگر از دید ما پنهان هستند. اما مسلم است که نظر قطعی در این خصوص نیازمند پژوهش های عمیق تر می باشد.