تکلیف منزل

هدف پژوهش حاضر واکاوی دیدگاه ها و روش های معلمان برای تکلیف دهی به دانش آموزان دوره اول ابتدایی است. روش پژوهش از نوع کیفی مبتنی بر مصاحبه است. جامعه آماری را آموزگاران خبره دوره اول ابتدایی در شهرستان کاشان تشکیل می دهند که 33 نفر از ایشان به روش نمونه گیری هدفمند برای مصاحبه انتخاب شدند. داده های حاصل از مصاحبه ها ابتدا به صورت جزء به جزء و در نهایت، به روش کدگذاری کل گرایانه تحلیل شد. پایایی در کدگذاری داده ها با روش توافق درون کدگذار بررسی شد که بر مبنای شاخص کل گرایانه برای کدهای منتخب از 65 / 0 تا 75 / 0 برآورد شد. تحلیل ها نشان داد معلمان در شش زمینه مرتبط، به طور سازنده ای از تکلیف منزل بهره گیری می کنند: 1. به عنوان راهبردی برای یادگیری کامل تر؛ 2. به عنوان راهبردی برای مشارکت؛ 3. به عنوان راهبردی برای ارزیابی تکوینی و بهبود تدریس؛ 4. به عنوان راهبردی برای آموزش مجزا؛ 5. به عنوان راهبردی برای بازخوردهی؛ و 6. به عنوان راهبردی برای تنوع بخشی به فعالیت های آموزشی. یافته تکمیلی و مهم پژوهش حاضر اینست که تفاوت های قابل ملاحظه ای در روش معلمان برای تکلیف دهی وجود دارد؛ زمان مورد نیاز برای انجام تکالیف بسیار متفاوت است، گاه برای تکلیف دهی از روش های نامتعارف استفاده می شود، گاهی معلمان ماهیت تکالیف را به دلیل اعمال فشار از سوی والدین، مدیر مدرسه، حتی سایر معلمان تغییر می دهند؛ و رویکرد منسجمی در زمینه ارزیابی تکالیف ندارند.