محلات حاشیه

شهر های هوشمند به عنوان آینده شهر های انسانی، شهر فعال درزمینهٔ فناوری، انعطاف پذیری، پایداری، خلاقیت و قابل زندگی در جهان پیش بینی شده اند و در حال تبدیل شدن به بخشی از چشم انداز دولت های ملی اند، زیرا با هدف افزایش کیفیت زندگی شهروندان ظهور یافته اند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی نماگرهای شهر هوشمند در بستر مؤلفه های کلیدی مؤثر قبل از اجرایی شدن آن در محلات حاشیه شهر قم، می باشد. این پژوهش، ازنظر هدف، جزء پژوهش های کاربردی و بنیادی و دارای ماهیتی تحلیلی-تبیینی، همچنین ازنظر روش، در گروه پژوهش های کمی و کیفی قرار گرفت. در این پژوهش مدیران و متخصصان شهر قم به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند، و بر اساس نمونه گیری هدفمند تعداد 30 نفر به عنوان جامعه نمونه انتخاب شد. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از مدل FAHP و تئوری زمینه ای استفاده شد. یافته ها نشان داد، از مصاحبه با کارشناسان در جهت شناخت نماگر های شهر هوشمند در بستر مؤلفه های کلیدی مؤثر قبل از اجرایی شدن آن در محلات حاشیه شهر قم، شامل 47 مفهوم، 21 واحد معنایی و 9 مقوله (هم آفرینی و مشارکت در توسعه شهر هوشمند، رهبری شهر قم به سمت هوشمند سازی، توانمندسازی نیروی کار، تدوین رویکرد های فرابخشی، از بین بردن شکاف دیجیتالی، نهادی، بهبود و توسعه اشکال جدید مدیریت، نوآوری، یکپارچگی)، استخراج شد. در نهایت نتایج مدل FAHP نشان داد، از میان مقولات، هم آفرینی و مشارکت در توسعه هوشمند، در اولویت قرار دارد.