همت آباد

کیفیت محیطی و ارتقاء آن از مباحث مهم و موثر در فرآیند توسعه روستایی است که همواره مورد توجه متخصصان و برنامه ریزان می باشد. در این راستا، هر گونه برنامه ریزی و تدوین سیاست ها، نیازمند شناخت و تحلیل وضع موجود با هدف دست یابی به توسعه پایدار در نواحی روستایی است. در پژوهش حاضر به بررسی وضعیت شاخص های کیفیت محیطی و نیز اولویت بندی روستاهای دهستان همت آباد(شهرستان بروجرد) اقدام شده است. تحقیق از نوع کاربردی و روش انجام آن توصیفی تحلیلی است. برای گردآوری داده های مورد نیاز از دو روش اسنادی و میدانی(پرسشنامه) استفاده شده است. در روش پرسشنامه ای داده های مورد نیاز در قالب پرسشنامه در سطح 13 روستای نمونه گردآوری و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان داد کیفیت محیطی روستاهای مورد مطالعه بالاتر از حد متوسط قرار دارد. در بین شاخص های مورد مطالعه مناسب ترین وضعیت مربوط به شاخص محیط اجتماعی(میانگین برابر 04/38) و نامناسبترین وضعیت مربوط به شاخص کیفیت محیط بافت و شبکه های ارتباطی(میانگین برابر 36/16) است. همچنین نتایج بیانگر آنست که بین وضعیت کیفیت محیطی روستاها و تمایل به سکونت و ماندگاری جمعیت رابطه معناداری وجود دارد. نهایتاً اولویت بندی روستاهای نمونه از لحاظ وضعیت شاخص-های کیفیت محیطی نشان داد روستای والاشان در رتبه نخست(امتیاز9339/0) و روستای قلعه نو حکیمی در پایین ترین رتبه(امتیاز6774/0) قرار دارد.همچنین نتایج بیانگر آنست که بین وضعیت کیفیت محیطی روستاها و تمایل به سکونت و ماندگاری جمعیت رابطه معناداری وجود دارد. نهایتاً اولویت بندی روستاهای نمونه از لحاظ وضعیت شاخص های کیفیت محیطی نشان داد روستای والاشان در رتبه نخست(امتیاز9339/0) و روستای قلعه نو حکیمی در پایین ترین رتبه(امتیاز6774/0) قرار دارد.

در چندین دهه اخیر، توسعه شهرنشینی با خود معضلاتی را به همراه داشته که حاشیه نشینی یکی از این مسائل اجتماعی بوده است. مسئله اصلی در بین حاشیه نشینان، پایین بودن سطح کیفیت زندگی آنان است؛ به همین دلیل نظریه پردازان حوزه شهری معتقدند با توانمندسازی ساکنان محلی در محلات حاشیه نشین شهری می توان کیفیت زندگی آنان را بالا برد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین توانمندسازی بر ارتقای کیفیت زندگی شهروندان محله همت آباد اصفهان است که برای رسیدن به اهداف پژوهش از نظریه فیترمن استفاده شده است. پژوهش حاضر مبتنی بر رویکرد کمّی از نوع راهبرد پیمایش (توصیفی- همبستگی) بوده است. جامعه آماری 15488 نفر از شهروندان محله همت آباد بوده اند که با استفاده از فرمول کوکران نمونه ای 371 نفری از آن ها مورد بررسی قرار گرفته اند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بوده که اعتبار آن از طریق صوری و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ-کیفیت زندگی (90/0)، احساس شایستگی (90/0)، احساس مؤثربودن (72/0)، معناداربودن (86/0)، حق تعیین سرنوشت (70/0)- به دست آمده است. همچنین برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار Spss24 استفاده و برای تجزیه وتحلیل یافته ها از آماره های توصیفی و استنباطی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که میزان کیفیت زندگی ساکنان محله همت آباد از متوسط میانگین پایین تر بوده است. نتایج حاصل از فرضیات پژوهش بیان می کند که بین توانمندسازی و کیفیت زندگی (68/0) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین بین تحصیلات، درآمد و کیفیت زندگی تفاوت معنی داری مشاهده شد. نتایج به دست آمده از مدل رگرسیونی پژوهش نشان داد که متغیر توانمندسازی با بتای β=64 توانسته است 38 درصد از واریانس متغیر کیفیت زندگی را تبیین کند.

از زمان آغاز ایجاد سازه های مسکونی توسط انسان تا عصر حاضر، تحولات زیادی در آن ها ایجاد شده است. علی رغم ایجاد تحولات مکرر در طول زمان، در بسیاری از مناطق شهری، بافت های جدید و قدیم در کنار یکدیگر قرار دارند. معماری ای که به مرور زمان نیازمند تغییراتی بوده است و بنابر دلایل مختلف ایجاد تحول در آن به تأخیر افتاده است. بافت های ناکارآمد شهری پهنه هایی از شهر هستند که در مقایسه با سایر پهنه های شهر از جریان توسعه عقب افتاده، از چرخه تکاملی حیات جدا گشته و به کانون مشکلات و نارسایی ها درآمده اند. این بافت ها عمدتاً درصد بالایی از جمعیت شهری را در خود جای داده و در عین حال از ظرفیت ها و قابلیت های نهفته بسیاری، برای توسعه های آتی درون شهری برخوردار هستند. از این رو معضلات اجتماعی بافت های ناکارآمد یکی از مهم ترین موضوعات پیشِ روی ایجاد تحول و مداخله در این بافت ها می باشد. پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تا با بررسی ادبیات موجود پیرامون پایداری اجتماعی، عوامل کلیدی موضوع را استخراج کرده و به تحلیل آن ها در بافت ناکارآمد همت آباد بپردازد. دلیل انتخاب بافت مذکور این است که، بخشی از این بافت نوسازی شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی و تحلیلی و با استفاده از تکنیک SWOT  می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که شاخص های الگوی پایدار بافت ناکارآمد شهری همت آباد عبارت اند از: رنگ تعلق، رعایت سلسله مراتب حریم، حفظ هویت و چیدمان فضایی مطلوب می باشد و همچنین مفاهیم و مؤلفه های پایداری اجتماعی همت آباد ازجمله: شناخت مردم، آرامش و خلوت، حفظ هویت و کیفیت رویداد فضاها که، نتیجه تأثیر و تأثر این دو رویکرد بر یکدیگر، ارائه راه کارهای طراحی بر نوسازی بافت ناکارآمد می باشد. با در نظر گرفتن نتایج این دو عوامل در نوسازی بافت می توان شاهد حفظ و تقویت نظام های اجتماعی_فرهنگی محله بود و از ناهنجاری های رفتاری، روانی، شغلی و هویتی پیشگیری کرد.اهداف پژوهشتبیین راهکارهای مؤثر بر تحول و نوسازی معماری با توجه به مشکلات اجتماعی بافت ناکارآمد همت آباد.بررسی عوامل تأثیرگذار در ارتقای پایداری اجتماعی در معماری شهری.سؤالات پژوهش: چه راهکارهایی در ایجاد تحول و نوسازی در بافت ناکارآمد همت آباد نقش دارد؟کدام عوامل در ارتقای پایداری ایجاد در بافت شهری همت آباد مؤثر است؟