روستای نایبند

در چند سال اخیر روستاها شاهد افزایش جرائم و بزهکاری بوده اند. با گسترش جرائم و ضرورت کاهش و پیشگیری از آن. لازم است عوامل موثر بر جغرافیای جرائم شناسایی شود تا بر اساس شناخت این عوامل بتوان به کاهش جرائم و پیشگیری از آنها پرداخت. هدف این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر جغرافیای جرم و بررسی تاثیرات این عوامل بر جغرافیای جرم است. در این مسیر، تخت موضوع مورد مطالعه معرفی و بررسی گردید. تحقیقات صورت گرفته توسط سایر محققین در دو بخش داخلی و خارجی طبقه بندی شد و سپس نظریه های موجود مورد بررسی قرار گرفتند. برای شناسایی متغیرها و شاخص های عوامل موثر بر جغرافیای جرائم ( متغیر مستقل پژوهش) از طریق مطالعه مبانی نظری و پیشینه تحقیق و همچنین مصاحبه با خبرگان و اساتید جرم و جغرافیای جرم استفاده شد. این عوامل در قالب سه متغیر کلی و ۹ شاخص طبقه بندی شد. برای سنجش متغیر عوامل اقتصادی از 4 شاخص کلی استفاده شد. برای عوامل اجتماعی - فرهنگی نیز از چهار شاخص کلی استفاده شد. منیر محیطی کالبدی نیز به تنهایی مورد سنجش قرار گرفت. برای سنجش متغیر وابسته پژوهش ( جغرافیای جرم از 6 متغیر اصلی بهره گرفته شد. جامعه آماری پژوهش خانوارهای روستایی ساکن روستای نایبند شهرستان طبس بودند که 108 خانوار در این سکونتگاه روستایی به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شده و مورد سنجش قرار گرفتند. داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید. اعتبار پرسشنامه تحقیق از طریق اعتبار موری و سازه و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ تایید گشت. داده های جمع آوری شده نیز از طریق نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل در دو بخش توصیفی و استنباطی ارایه گردید و فرضیه های تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. از میان ۱۱ فرضیه طراحی شده در تحقیق ۹ فرضیه مورد تایید قرار گرفت و ۲ فرضیه آن رد شد. نتایج رگرسیون چند متغیره نشان می دهد که معادله رگرسیون برای تبیین متغیر وابسته دارای 6 مرحله است. به ترتیب امکانات آموزشی تفریحی11.2درصد اعتماد اجتماعی2.5 درصد، اشتغال نامناسب 2.7درصد، عوامل محیطی-کالبدی 1.7درصد، نوسانات فصلی جمیت 1.4 درصد و میزان درآمد ۱ درصد از متغیر وابسته (جغرافیای جرم) را تبین می کنند. به طور کلی این متغیر 6 متغیر توانسته اند20.5 درصد از تغییرات جغرافیای جرم را تبیین کنند.

ایران به عنوان یک کشور در حال توسعه و سانحه خیز و به دلیل موقعیت جغرافیایی خود سوانح متعددی را تجربه نموده و پدیده هایی چون زلزله، سیل، رانش زمین و غیره تاکنون موجب بروز خسارات جانی و مالی فراوان در کشورمان شده است. مداخله در سکونتگاه های روستایی با توجه به سانحه خیزی سکونتگاه های روستایی همواره مطرح بوده است و مسئولین و متولیان مربوطه به جهت کاهش خسارات احتمالی در پروژه های بازسازی بعضاً اقدام به جابه جایی روستاهای در معرض سوانح طبیعی می نمایند. طراحی روستای جدید و اسکان مجدد روستاییان، بدون شناسایی و لحاظ نمودن مؤلفه های تأثیرگذار بر کیفیت سکونتگاه و رضایتمندی روستاییان، منجر به از دست رفتن حس تعلق و هویت گذشته، پراکنده شدن قوم ها، برهم خوردن انسجام کالبدی روستا و همچنین گسیختگی شبکه های اجتماعی و اقتصادی و در مواردی خالی از سکنه ماندن واحد های احداثی و یا مهاجرت روستاییان به شهرها و یا روستاهای مجاور شده است. از آنجا که ساختار فضایی هر روستا در هر منطقه از قانونمندی هایی خاص، تبعیت می کند و عوامل بسیاری در شکل گیری روستاها تأثیر گذارند، این پژوهش با هدف تبیین تأثیر مؤلفه منظر در بازسازی سکونتگاه های روستایی به آزمون فرضیه این تحقیق که بررسی رابطه میان مؤلفه منظر در بازسازی و استقبال روستاییان از روستای جدید است، می پردازد. تحقیق حاضر از نوع توصیفی، تحلیلی و پیمایشی است و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و رابطه کوکران تعداد 135 نمونه، انتخاب شدند که در نهایت تعداد 126 مورد از آن ها با استفاده از نرم افزار SPSS و تحلیل همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. این پژوهش به بررسی لایه های منظر روستای نایبند در سه بعد منظر زیستی، منظر کالبدی معنا و منظر اجتماعی پرداخته و نتایج این پژوهش حاکی از آن است که لحاظ نمودن مؤلفه منظر در ارتقای کیفیت فضایی سکونتگاه های روستایی جدید بر میزان رضایت مندی روستاییان، تأثیرگذار است، به طوری که در نظر نگرفتن مؤلفه منظر در طراحی و مکان یابی روستای جدید نایبند از مهمترین دلایل عدم استقبال روستاییان از سکونتگاه جدید می باشد.