الگوی تربیت دینی

زمینه و هدف: نخبگان و به ویژه کسانی که در نقش قهرمان و رهبر در جوامع مختلف بشری مطرح می شوند دارای کمالاتی هستند که آنها را نسبت به سایر افراد جامعه متمایز می سازد. در این پژوهش کوشش شد ویژگی های شخصیتی شهید حاج قاسم سلیمانی که شخصیت او را در سطح «یک قهرمان مکتب ساز» مطرح نموده، تبیین شود و به عنوان یک الگو برای تربیت دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی امین سنجیده و سپس ارائه شود. روش: این تحقیق یک تحقیق کیفی است، ما آن را با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و با استفاده از تجزیه و تحلیل عقلی انجام داده ایم. در این تحقیق سعی نموده ایم با بهره گیری از الگوی تحلیل شخصیت انسان، مستخرج از دیدگاه های فلسفی فیلسوف معاصر آیت الله جوادی آملی، به تحلیل شخصیت شهید قاسم سلیمانی بپردازیم. مستندات ما در این تحقیق متن وصیت نامه و برخی از خاطرات ذکر شده توسط نزدیکان ایشان است. یافته ها: شهید سلمیانی دارای برجستگی های شخصیتی بارزی در سه ساحت، بینش ها، گرایشات و کنش ها است، این برجستگی ها جملگی در ارتباط و سازگار با هم بوده و در خصوص ایشان شخصیتی برجسته را تشکیل داده است. نتیجه گیری: در این تحقیق پس از تحلیل شخصیت شهید سلیمانی بر اساس الگویی که از دیدگاه های فیلسوف معاصر آیت الله جوادی آملی استخراج شده است، نشان دادیم که ویژگی های شخصیتی شهید سلیمانی به عنوان یکی از قهرمانان جمهوری اسلامی ایران، سازگاری بالایی با سیاست ها و ارزش های حاکم بر نظام تربیتی دانشگاه علوم انتظامی امین دارد. بنابراین از دیدگاه ما شخصیت ایشان می تواند به عنوان یک شخصیت قهرمان برای جوانان ناجا، به خصوص دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی امین مطرح شود. همچنین در پایان نیز الگوی مفهومیِ ابعاد شخصیتی ممتاز ایشان ارائه شده است. بنابراین با توجه به سازگاری بالای آن با مدل مفهومی نظام تربیتی دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی امین، به نظر می رسد؛ ارائه نظام مند شخصیت ایشان به عنوان یک قهرمان، می تواند گامی مؤثر در جهت نیل به چشم انداز بیست ساله دانشگاه و بیانیه گام دوم در ابعاد تربیتی این دانشگاه باشد.

هدف: پژوهش با هدف ارائه «الگوی تربیت دینی در گستره تولد تا سه سالگی» انجام شده است. پرسش اصلی پژوهش این است که مرتبه قابل تحقق هدف غایی در این گستره سنی چیست و نقشه راه تحقق آن چگونه است. نقشه راه دربرگیرنده مباحثی درباره ماهیت محتوای خاص این گستره سنی، روش های شکل دهی به پایه های اولیه دینداری، نقش مربی و ویژگی های شناختی، عاطفی و مهارتی مورد نیاز و شیوه ارزشیابی است.روش: روش پژوهش، روش توصیفی − تحلیلی − استنباطی مسئله محور است. پرسش ها بر مبانی نظری تدوین الگوی تربیت دینی عرضه می شود و با جمع آوری اطلاعات مرتبط و تحلیل آنها پاسخ ها استنباط می شود.یافته ها: نتایج یافته در بخش اهداف به کشف نظامواره اهداف تربیت دینی در قالب مرتبه قابل تحقق هدف غایی از تولد تا سه سالگی و اهداف واسطی انجامیده است. در بخش روش ها از چهار روش: درونی سازی پایه های اولیه احساسات دینی و شناخت خدا، افزایش تعالی جویی و توانمندسازی بعد جسمی بحث شده است. در مبحث نقش مربی، به نقش مربی در ذیل نقش خداوند به عنوان مربی اول اشاره شده و ویژگی های شناختی، عاطفی و مهارتی لازم برای انجام مطلوب فعالیتی توضیح داده شده است. در پایان شیوه ارزشیابی میزان رشدیافتگی دینی آمده است.