عدالت ورزشی

هدف از انجام تحقیق مقایسه وضعیت موجود و مطلوب عدالت ورزشی از دیدگاه فوتبالیست های حرفه ای بود. پژوهش حاضر توصیفی_پیمایشی و از دسته تحقیقات کاربردی بود. جامعه آماری شامل تمامی فوتبالیست های لیگ برتر کشور ایران بودند که تعداد 177 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس، وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه عدالت ورزشی احمدی و همکاران (1391) بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین وضعیت موجود و مطلوب عدالت توزیعی (001/0=Sig، 628/11-=z)، عدالت رویه ای (001/0=Sig، 669/11-=z)، عدالت مراوده ای (001/0=Sig، 669/11-=z)، عدالت حق مدار (001/0=Sig، 759/11-=z) و عدالت ورزشی (001/0=Sig، 564/11-=z) تفاوت معناداری وجود دارد. به طور کلی نتایج شایان آن است که وضعیت موجود عدالت ورزشی در تیم های لیگ برتر نامناسب است و با وضعیت مورد انتظار تفاوت وجود دارد. به مدیران ذی ربط پیشنهاد می شود که تحقیقات جامع در راستای علت یابی این وضعیت، انجام داده و در راستای بهبود آن بکوشند.