نظام دارویی

هدف : سیستم های مدیریت محیط زیست و مدیریت زنجیره تأمین مکمل یکدیگرند و اجرای آن، نه تنها باعث بهبود زیست محیطی در داخل کشور می شود بلکه می تواند باعث افزایش پایداری و بهبود عملکرد زیست محیطی شبکه تأمین جهانی شود. پژوهش حاضر به ارزیابی مدیریت زنجیره تامین در نظام دارویی بیمارستان های دولتی منتخب استان مازندران می پردازد. روش شناسی پژوهش : به منظور ارزیابی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر مدیریت زنجیره تامین در نظام دارویی، پرسشنامه طراحى و توسط متخصصان تکمیل گردید. پس از گردآوری اطلاعات به تجزیه و تحلیل آن ها با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی پرداخته شد. به این منظور با مطالعه پیشینه پژوهش به شناسایى عوامل و مدل های مختلف پرداخته شد و مدل مفهومى پژوهش با نظر خبرگان مشتمل بر چهار دسته معیار اصلی و 16 زیرمعیار ارائه گردید. عوامل نهایی عبارتند از: عوامل مدیریتی و کارکنان، عوامل اقتصادی، عوامل سازمانى و عوامل فرهنگی. یافته ها : نتایج نشان داد که عوامل اقتصادی با وزنی معادل 0.266دارای بیشترین اهمیت از نظر متخصصان و حائز رتبه اول است و پس از آن به ترتیب، عوامل مدیریتی و کارکنان، عوامل سازمانى و عوامل فرهنگی قرار دارند. همچنین در بین زیرمعیارها، عوامل اتخاذ استراتژی تجاری متناسب با اهداف زیست محیطی با وزن 0.0936رتبه اول، طراحی یک طرح کسب و کار رقابتی برای قیمت و کیفیت بهینه با وزن 0.0878رتبه دوم و الگوبرداری از سیاست های تجاری کشورهای پیشرو با وزن 0.0846رتبه سوم را کسب کرده است. اصالت/ارزش افزوده علمی: با توجه به اهمیت معیارهای مرتبط به عوامل در اجرای مدیریت زنجیره تأمین، این مقاله با بررسی عواملی به مدیران کمک می کنند تا الگوی مناسبی جهت برنامه ریزی های آینده شان در خصوص سرمایه گذاری پیدا نمایند.

دارو به عنوان یک نیاز حیاتی تنها یک مقوله درمانی نیست بلکه دارای ابعاد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نیز هست. نظام دارویی ایران به دلیل اجرای برخی از سیاست های بازارمحور دستخوش تحولاتی شده است که پیامد های گسترده اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی داشته است. مساله مطالعه حاضر بررسی آثار و چالش های واگذاری حوزه دارو به عنوان یک کالای حیاتی در زندگی آحاد نیازمند به سازوکار بازار است. این پژوهش کیفی در قالب تحلیل و توصیف و دریک سطح نهادی و راهبردی ازحوزه ی دارو به عنوان یک کالای درمانی انجام گرفته است. در این پژوهش به کمک روش کیفی، یعنی مطالعه اسنادی و مصاحبه نیمه ساختاریافته با برخی از متخصصین این حوزه، به نقد این تحول در بازاری شدن داروپرداخته می شود. داده های حاصل از مصاحبه و اسناد با روش تحلیل مضمون مقوله بندی می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد که بخش مهمی از قوانین و سیاست های اجرایی در حوزه دارو متاثر از اندیشه بازارسپاری است، این پیامدها شامل انحصاری شدن قدرت در دست برخی از افراد حقیقی و حقوقی، افزایش بی رویه واردات دارو، قیمت گذاری آزاد، آزادسازی در حوزه های میانی و سازمانی است. پیامدهای رفاهی این تحول آسیب های تعیین کننده بر دسترسی طبقات مختلف به ویژه دسترسی نیازمندان به داروهای درمانی گذاشته به طوری که زمینه های نارضایتی گسترده ای را به وجود آورده است.