حاکمیت داده ها

اخیراً داده ها در سازمان ها به دارایی ارزشمندی تبدیل شده اند و حاکمیت داده به یکی از اولویت های سازمان ها تبدیل شده است. بررسی مطالعات پیشین نشان می دهد که سنجش استقرار حاکمیت داده در سازمان ها به صورت کیفی انجام می شود و سازمان ها نمی توانند بر اساس این نوع سنجش برنامه ای را برای بهبود وضعیت خود تعیین کنند. هدف این پژوهش، ارائه روشی کمّی برای سنجش سطح استقرار حاکمیت داده ها در یک سازمان و متعاقباً برنامه ریزی برای بهبود وضعیت موجود است. با توجه به ماهیت کیفی عوامل تأثیرگذار در سنجش میزان استقرار از مفاهیم فازی برای مدل سازی و تحلیل استفاده شده است؛ همچنین به منظور درنظر گرفتن چگونگی تأثیرگذاری عوامل بر یکدیگر از تکنیک نقشه شناختی فازی برای مدل سازی روابط علّی بین عوامل استفاده شد. سپس عوامل تأثیرگذار شناسایی شده و با استفاده از روش بهترین - بدترین فازی و روش دیمتل وزن دهی و اولویت بندی شدند و متعاقباً سناریوهای بهبود وضعیت سازمان به منظور برنامه ریزی برای تخصیص مؤثر منابع محدود سازمان طراحی شدند. مدل سازی های انجام شده در این پژوهش بر اساس نظر خبرگان است. این پژوهش برای سازمان هایی که قصد استقرار چنین نظامی را دارند یا در مراحل میانی استقرار بوده و به دنبال راهکاری برای یافتن برنامه بهبود وضعیت هستند، پیامدهای عملی زیادی دارد.

هدف این پژوهش به منظور دستیابی به الگوی مناسب برای پیاده سازی استاندارد بین المللی گزارشگری مالی 17 در صنعت بیمه است و برای ارائه چارچوب گزارشگری مبتنی بر استاندارد بین المللی گزارشگری مالی از رویکرد تحلیل محتوا استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که تم هایی به مانند گزارشگری راهبری شرکتی، گزارشگری اطلاعات محیط کسب و کار، گزارشگری سرمایه فکری، گزارشگری بازار سرمایه، گزارشگری اصول و رویه های حسابداری و... می بایست در تدوین چارچوب گزارشگری مالی مورد توجه قرار گیرند. همچنین نتایج بیانگر آن است که مقوله هایی به مانند گزارشگری عمومی، گزارشگری راهبردها، گزارشگری رویدادهای اساسی سال گذشته و آینده، گزارش اطلاعات هیأت مدیره و کمیته های مدیریت، گزارش اطلاعات سهامداران، اطلاعات بخش های عملیاتی،  اطلاعات بازار و محیط رقابتی، سرمایه فکری به جز نیروی انسانی، بخش انسانی سرمایه فکری، اطلاعات بازار سرمایه، اهم رویه ها و استانداردهای حسابداری مورد استفاده، اطلاعات مربوط به دارایی ها، اطلاعات مربوط به بدهی ها و حقوق صاحبان سهام در چارچوب گزارشگری مالی در صنعت بیمه اهمیت فراوان دارد. بررسی ها نشان می دهد که موضوع گزارشگری مالی و ارایه چارچوب برای آن در صنعت بیمه از اهمیت بالایی برخوردار است. از طرفی با توجه به قوانین، ضوابط، دستورالعملها و سایر شرایط محیطی حاکم بر هر صنعت، چارچوب گزارشگری مالی اطلاعات در آن صنعت متفاوت است. در راستای رفع مشکلات شرکت های بیمه در حوزه گزارشگری مالی در سطوح مختلف می توان اقدامات اثرگذاری انجام داد. تاکید بر گزارشگری راهبری شرکتی، گزارشگری اطلاعات محیط کسب و کار و...، شاکله چارچوب گزارشگری مالی صنعت بیمه براساس استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی است که نشان دهنده اهمیت دوچندان افشا اطلاعات در صنعت بیمه است.