کوته بینی مدیریتی

در چارچوب بازار مالی ایران و با توجه به مشکلاتی چون وجود حباب های شکننده در بورس، احتمال سقوط سهام و به طور خاص وجود عدم تقارن اطلاعاتی شدیدی که بین سرمایه گذاران وجود دارد، اغلب سرمایه گذاران تمایلی به ریسک کردن نداشته و ترجیح می دهند بر سودآوری کوتاه مدت شرکت ها تمرکز کنند. این امر باعث شده است که مدیران بسیاری از شرکت ها رویکردی کوته بینانه جهت تصمیمات سرمایه گذاری را اتخاذ نمایند تا سودآوری کوتاه مدت شرکت ها افزایش یابد. لذا هدف این پژوهش بررسی تاثیر افق سرمایه گذاری سهامداران نهادی شامل افق های سرمایه گذاری بلند مدت و کوتاه مدت بر کوته بینی مدیریتی شرکت های حاضر در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. فرضیه تحقیق با استفاده از نمونه ای متشکل از 63 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1393 تا 1397 و با بهره گیری از مدل های رگرسیون لجستیک مورد آزمون قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن است که افق های سرمایه گذاری بلند مدت سهامداران نهادی با کوته بینی مدیریتی ارتباط منفی معناداری دارد. همچنین بر اساس نتیجه فرضیه دوم مشخص گردید افق های سرمایه گذاری کوتاه مدت، ارتباط مثبت و معناداری با کوته بینی مدیریتی داشته و آن را تقویت می نماید.

مدیران شرکت ها انگیزه دارند تا عملکرد مالی خود را با به تأخیر انداختن اخبار بد و افشای سریع تر اخبار خوب بیش از واقع نشان دهند به امید آن که عملکرد ضعیف آن ها با عملکردهای بهتر در آینده پوشیده شود. چنین رفتاری از مدیران در پژوهش های تجربی تأیید شده است. بدین ترتیب، هدف این پژوهش بررسی رابطه کوته بینی مدیریتی و ریسک سقوط قیمت سهام با تأثیر نقش نوع اظهارنظر حسابرس است. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، روش نمونه گیری حذف سیستماتیک و نمونه مورد مطالعه، شامل 85 شرکت پذیرفته شده طی سال های 1397 تا 1401 است. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی و از نظر ارتباط بین متغیرها ترکیبی از علی-همبستگی است و از نظر هدف کاربردی است. برای پردازش و آزمون فرضیه ها از روش رگرسیونی و داده های تابلویی و مدل اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاصل از تجزیه وتحلیل فرضیه نشان داد نوع اظهارنظر حسابرس بر رابطه بین کوته بینی مدیریتی و خطر سقوط قیمت سهام در سطح خطای 5 درصد تأثیر منفی و معناداری دارد.