وفاداری سیاسی

هدف اصلی این مقاله نقش جامعه پذیری سیاسی و کارگزاران آن در میزان وفاداری سیاسی شهروندان است که با روش پیمایشی و استفاده از ابزار پرسشنامه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش، شهروندان بالای 18 سال شهر اصفهان به تعداد 2243249 نفر در سال 95 می باشد. حجم نمونه با فرمول کوکران 384 نفر به دست آمد که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای پردازش داده ها، از نرم افزار SPSS استفاده گردید. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان می دهد که بین جامعه پذیری سیاسی و کارگزاران آن با میزان وفاداری سیاسی شهروندان رابطه معنادار وجود دارد. بر اساس یافته های به دست آمده، بین نقش خانواده (42/0r= )، نظام آموزشی (33/0r= )، همسالان (37/0r= )، رسانه های جمعی (42/0r= )، احزاب سیاسی (30/0r= ) و دینداری (80/0r= ) با میزان وفاداری سیاسی شهروندان رابطه ی معناداری وجود دارد. نتایج ضریب رگرسیونی نشان می دهد که متغیرهای دینداری (514/0=Beta)، اثربخشی سیاسی (265/0=Beta)، وقایع سیاسی (297/0=Beta)، احزاب سیاسی (199/0- =Beta)، آگاهی سیاسی (069/0=Beta) و نظام آموزشی (060/0- =Beta) وارد معادله شده و در مجموع 774/0 از واریانس متغیر وابسته را تبیین کرده اند (774/0=R²). می توان استدلال کرد که این متغیرها در میزان وفاداری سیاسی افراد نقش بسیار مهمی ایفا می کنند.

اگر اعضای یک جامعه از سطح پایینی از وفاداری سیاسی برخوردار باشند مشروعیت و بقای نظام سیاسی تهدید می گردد. از این رو پژوهش حاضر با هدف شناخت تغییرات بین نسلی در گروه های مرجع سیاسی و تأثیر آن بر وفاداری سیاسی صورت گرفته است. این پژوهش از نوع هدف توصیفی، در بعد زمان مقطعی و در بعد روش اجرا پیمایشی است. جامعه آماری شهروندان 18 تا 60 سال شهر کرمانشاه هستند که با استفاده از نرم افزار SPSS حجم نمونه برابر با 353 نفر برای مطالعه انتخاب شدند. روش نمونه گیری، احتمالی از نوع خوشه ای است. نتایج ضریب کرونباخ و تحلیل عامل تائیدی، صلاحیت پرسشنامه را تائید می کند. نتایج پژوهش نشان می دهد ریشه اختلاف گروه های مرجع با تغییرات نسلی در مورد نهاد خانواده بر نسل اول و دوم، نهاد دین نسل اول و دوم با نسل سوم، رسانه های جمعی نسل اول و سوم است. در زمینه وفاداری سیاسی ریشه اختلاف میانگین بین نسلی به نسل های اول و سوم مربوط است به گونه ای که نسل اول وفاداری سیاسی بیشتری دارند. مقادیر رگرسیونی نشان می دهد که رسانه های جمعی با مقدار 426٪ بیشترین تأثیر را بر وفاداری سیاسی داشته اند. متغیر آگاهی سیاسی و تمایل به جهانی شدن بر وفاداری سیاسی تأثیر معکوس و چهار بعد شاخص جامعه پذیری سیاسی با وفاداری سیاسی همبستگی مثبت دارد.