ظرفیت وام دهی

هدف پژوهش حاضر، تحلیل تاثیر رتبه بندی اعتباری شرکتی بر ظرفیت وام دهی بانک ها با مطالعه موردی بانک قرض الحسنه رسالت بود. بدین منظور از مدل های رگرسیونی لاجیت و پروبیت استفاده شد و اطلاعات و داده های مالی و کیفی نمونه تصادفی 350 مشتری دریافت کننده تسهیلات بررسی و تحلیل شد. این حجم نمونه از مشتریان دارای حساب منتهی به سال 1398 انتخاب شده اند. بدین منظور، پس از بررسی پرونده های اعتباری هر یک از مشتریان، 11 متغیر ارزیابی شد که نتایج نشان داد که از بین متغیرهای مورد بررسی، نوع وثیقه و نسبت بدهی دارای بیشترین اثر بر احتمال عدم پرداخت می باشند. همچنین، سابقه همکاری، نسبت جاری، نسبت آنی و نسبت مالکانه دارای اثر متوسط و سایر متغیرها اثر کم هستند.