خرابی

در هنگام وقوع زلزله، نقاط ضعیف ساختمان در معرض آسیب هستند یعنی اثر زلزله بر روی این قسمت ها می تواند مشکل ساز شود. این نقاط ضعیف معمولاً در اثر تغییرات سریع در سختی و مقاومت و یا ترکیبی از این دو بوجود می آیند و اثرات این نقاط ضعیف با توزیع نادرست جرم های موثر برجسته تر و نمایان تر می گردد. در این پایان نامه دو قاب 4 و 8 طبقه که طبقه آیین نامه 2800 ایران نامنظم در ارتفاع محسوب می شدند تحت سه حالت بارگذاری (مولفه افقی، مولفه قائم و هردو باهم) قرار گرفتند. مقادیر پاسخ سازه برای شتاب بام، برش پایه، تغییرمکان بام و دریفت بین طبقات مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که مولفه قائم زلزله های با انرژی جنبشی بالا مقادیر پاسخ سازه را افزایش می دهند و نمی توان در تحلیل از این مولفه چشم پوشی کرد. با افزایش ارتفاع سازه مقدار افزایش پاسخ سازه به مراتب بالاتر بود.

خطرهای زمین لرزه تاثیرات مستقیم مانند گسیختگی گسل های زمین، تکان زمین، روانگرایی خاک و تاثیرات غیر مستقیم از قبیل سونامی، سیل، زمین لغزه و آتشسوزی می باشد. هرکدام از تاثیرات فوق می تواند در خسارت ساختمان نقش مهمی داشته و سطح عملکرد در ساختمان را تحت تاثیر قرار دهد. محدوده نزدیک گسل معمولا در محدوده 15 کیلومتری از گسل فعال فرض میشود. منحنی های شکنندگی یکی از ابزارهای مفید برای ارزیابی احتمالاتی خرابی سازه ها می باشند. در این مطالعه به بررسی نقش زلزله در میزان خرابی های ایجاد شده در سازه های بتنی پرداخته شده است. در ساختمان های بتنی به علت این که انسان در ساخت بتن که ماده اصلی و سازه ای در این نوع از ساختمان ها تلقی میشود نقشی اساسی دارد لذا با قصور در هر یک از گامهای تهیه بتن که شامل نوع و جنس مصالح انتخابی، دانه بندی، نسبت بیش از اندازه آب به سیمان و یا هر گونه مواردی از این قبیل که در نهایت منتج به کاهش مقاومت مورد انتظار طراحی بتن شود، میتواند باعث ایجاد ضعف سازه ای در ساختمان مورد نظر گردد.

در این مقاله مسئلۀ زمان بندی تک ماشین با تولید دسته ای و خرابی تصادفی ماشین بررسی می شود. در این مسئله هر کار متعلق به یک خانوادۀ کار است و هر خانوادۀ کار زمان آماده سازی معلوم و مستقل از توالی دارد. همچنین فرض می شود یک خرابی ماشین در طول افق برنامه ریزی اتفاق می افتد و زمان شروع و طول تصادفی با توزیع احتمال دلخواه و از قبل مشخص دارد. تابع هدف مسئله حداقل سازی مجموع حداکثر زودکرد و حداکثر دیرکرد موردانتظار کارهاست. تاکنون در پژوهش های گذشته مطالعه ای بر این مسئله مشاهده نشده است. برای این مسئله یک مدل جدید برنامه ریزی عدد صحیح خطی مختلط توسعه داده شده است. با توجه به NP-hard بودن مسئله برای حل بهینۀ آن، یک الگوریتم شاخه و کران جدید با اصول غلبه و یک حد پایین کارا ارائه شده است که از یک الگوریتم ابتکاری جدید برای به دست آوردن حد بالا استفاده می کند. به منظور ارزیابی عملکرد الگوریتم های معرفی شده، تعداد 2520 عدد مسئلۀ نمونه طراحی و با الگوریتم های ارائه شده، حل شده است. نتایج محاسباتی نشان می دهد 98% مسائل نمونه در محدودۀ زمانی مشخص شده با الگوریتم شاخه و کران به صورت بهینه حل شده اند و میانگین درصد انحراف از جواب بهینه در الگوریتم ابتکاری ارا ئه شده کمتر از 30% است. این موارد کارایی الگوریتم های ارائه شده را تأیید می کند.