درمان دیالکتیکی

هدف اصلی این مقاله یافتن سایه های اندیشه های دیالکتیکی سقراط در درمان دیالکتیکی (dbt) بود.مقاله مروری با استفاده از مطالعات گذشته وجستجوی مقالات مختلف با استفاده از پایگاه اطلاعاتی نور مگز ،گوگل اسکولار ،سیلولیکا و...صورت پذیرفت. روش نمونه گیری 50 مقاله گرد آوری شد که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 20مقاله انتخاب کرده وبه بررسی آن پرداخته شد نتایج پژوهش نشان داد « سایه های اندیشه وفلسفه دیالکتیکی سقراط با توجه به بررسی تاریخچه درمان دیالکتیکی وبهره گیری این درمان از فلسفه دیالکتیک در درمان اختلال شخصیت مرزی کاملا مشهود بود ونشانه های اقتدار این تفکر را می توان در درمان مشاهده کرد.در واقع سقراط برای درمان ذهن انسان در آن زمان از روش دیالکتیکی مشابه دیالکتیک امروزه استفاده نموده است.

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان دیالکتیکی بر انعطاف پذیری شناختی و رفتار های برون سازی شده نوجوانان تک والد بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه نوجوانان تک والد مراجعه کننده به مراکز بهزیستی شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بود که از بین آن ها ۳۰ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد .ابزار گردآوری داده ها شامل مقیاس مشکلات رفتاری نوجوانان (CBCL) آخنباخ و رسکورلا (2001)، مقیاس انعطاف پذیری شناختی (CFI) مارتین و روبین (2013) بود. در نهایت داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغیری تحلیل شدند. یافته ها نشان داد با کنترل اثر پیش آزمون تفاوت معناداری بین پس آزمون گروه آزمایش و گواه در انعطاف پذیری شناختی و رفتار های برون سازی شده نوجوانان تک والد وجود داشت (001/0 P<). بنابر این می توان نتیجه گرفت درمان دیالکتیکی بر انعطاف پذیری شناختی و رفتار های برون سازی شده نوجوانان تک والد مؤثر بوده است.