قابلیت فرهنگی

هدف : هدف از این تحقیق ارزیابی قابلیتهای فرهنگی دانشجویان بوده است. روش: روش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان کشاورزی شاغل به تحصیل در مقطع کارشناسی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان بود (1114N=) که از بین آنان، 120 نفر به شیوه نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. روایی محتوایی پرسشنامه تحقیق بر اساس نظرات کارشناسان و مدیران فرهنگی دانشگاه و اعضای هیئت علمی مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه بر مبنای ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده برای سه مقیاس هوش فرهنگی، آگاهی فرهنگی و مهارت فرهنگی (به ترتیب 81/0، 74/0 و 79/0) تأیید شد. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس مورد پردازش قرار گرفت. یافته ها: یافته های این تحقیق گویای این واقعیت است که قابلیت های فرهنگی بیشتر دانشجویان مورد مطالعه در حد کم و خیلی کم قرار دارد. تحلیل عاملی آگاهی فرهنگی به استخراج پنج عامل با نام سواد شغلی، سواد هنری، سواد سیاسی- مدنی، سواد مذهبی و سواد قومی و تحلیل عاملی مهارت فرهنگی با استخراج چهار عامل با نام مهارتهای ارتباطی- زبانی، مهارتهای زندگی فردی سالم، مهارتهای فنّاورانه و رعایت ارزشهای اجتماعی انجامید. نتیجه گیری:با توجه به ضعف قابلیتهای فرهنگی دانشجویان مورد مطالعه، تلفیق دانش و مهارت های مرتبط با قابلیت های فرهنگی در برنامه های درسی و فعالیت های فرهنگی و فوق برنامه دانشگاه ضروری است.

با توجه به پیچیدگی محصولات صنایع هوافضایی توسعه آنها نیازمند استفاده از تیم های مختلف طراحی، تخصص های متعدد علمی و منابع گسترده می باشد. لذا شرکت ها لازم دارند با توجه به محدودیت منابع خود، به منابع نهفته در شرکت های بیرونی برای بهبود عملکرد مراجعه کنند. بر این اساس شرکت ها اقدام به همکاری با یکدیگر می کنند. ورود به شراکت نیازمند برخورداری از قابلیت های تشریک مساعی بوده تا شراکت با خطر مواجه نگردد. لذا مسئله پیش روی شرکت ها درک، شناخت قابلیت های تشریک مساعی و تاثیر آن بر عملکرد مشترک می باشد. این پژوهش چندین قابلیت را بررسی می کند که شرکت ها را قادر می سازد تا از آنها به عنوان ابزاری برای ترکیب دانش و تخصص در یک شراکت، استفاده نموده و عملکرد خود را افزایش دهند. در چارچوب دیدگاه قابلیت پوبا، «قابلیت اشتراک گذاری منابع»، «قابلیت برنامه ریزی مشترک»، «قابلیت حل مسئله و ارزیابی عملکرد مشترک» و «قابلیت فرهنگی تشریک مساعی» به عنوان قابلیت های تشریک مساعی شناسایی شده اند و سپس با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری اثرات آنها بر عملکرد طراحی و توسعه محصول مشترک در صنایع هوافضای کشور بررسی شده است. نتایج نشان می دهد قابلیت های بیان شده تاثیر مثبتی بر عملکرد طراحی و توسعه محصول مشترک دارند.