دین پژوهان

هدف: این پژوهش، با هدف بررسی پیش بینی پذیری میزان تاب آوری بر اساس هوش معنوی در دانشجویان و دین پژوهان انجام شده است. روش: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی است و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان و دین پژوهان حوزه علوم اسلامی شهید بهشتی دانشگاه کاشان در سال تحصیلی 93-92 بود که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای (تعداد228دانشجو) انتخاب شدند و به پرسش نامه هوش معنوی عبدالله زاده و همکاران و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون پاسخ دادند. یافته ها: به منظور تحلیل داده ها از میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که هوش معنوی و میزان تاب آوری دانشجویان رابطه مثبت معنی دار دارد. از سوی دیگر بین دانشجویان دختر و پسر در هوش معنوی و میزان تاب آوری تفاوت معنا داری وجود ندارد. هم چنین بین دانشجویان و دین پژوهان در هوش معنوی و میزان تاب آوری تفاوتی مشاهده نگردید. نتیجه گیری: نتایج نشان داد هوش معنوی می تواند نقش مؤثری در میزان تاب آوری افراد داشته باشد. پژوهش حاضر اطلاعات مهمی برای فرد، دست اندرکاران نظام آموزشی و مراکز مشاوره فراهم می آورد تا افراد از طریق پرورش هوش معنوی در مواجه با مشکلات و تنش های زندگی سازگاری بهتری را نشان دهند و در جهت ارتقا تاب آوری افراد گام بردارند.