سرمایه فکری

تغییر و تحولات سریع علم و فناوری در جهان و تلقی ورزش به مثابه یک حرفه از یک طرف و تبدیل آن به صنعت از طرف دیگر، دست اندرکاران ورزش را با چالش های جدیدی روبه رو ساخته است که گذر از آنها نیازمند به کارگیری رویکردها و روش های خلاقانه است و موفقیت بالقوه سازمان ها در قابلیت های فکری آنها ریشه دارد. ازاین رو هدف این تحقیق بررسی تأثیر ابعاد سرمایه فکری در تشخیص فرصت های کارآفرینانه ورزشی شهر تهران است. جامعه آماری پژوهش را 110 نفر از کارآفرینان صنعت ورزش، سرمایه گذاران ورزشی در شهر تهران تشکیل دادند. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است. به منظور تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون ساده و چندگانه و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که سرمایه فکری تأثیر مثبت و معناداری در تشخیص فرصت های کارآفرینانه دارد و از بین ابعاد سه گانه آن سرمایه رابطه ای یا مشتری، بیشترین تأثیر را در تشخیص فرصت صنعت مذکور دارد.

سرمایه فکری به عنوان یک دارایی غیرملموس و ایجاد شده در داخل خود سازمان، منبع استراتژیکی است که شرکت را قادر به ایجاد مزیت رقابتی و عملکرد مالی برتر می نماید؛ اما به واسطه عدم گزارشگری اقلام مربوط به سرمایه فکری، بین مدیریت و سهامداران شرکت، پیرامون سرمایه فکری سازمان، نوعی عدم تقارن اطلاعاتی وجود دارد که این عدم تقارن اطلاعاتی می تواند منجر به افزایش هزینه های نمایندگی گردد. از آن جا که خاستگاه نظام راهبری شرکتی به نظریه نمایندگی و کاهش تعارضات بین مدیر و سهامداران بر می گردد، در پژوهش حاضر، ارتباط بین نظام راهبری شرکتی و سرمایه فکری با رویکرد الگو سازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش را شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385 تا 1391 تشکیل می دهد. پس از اطمینان یافتن از برازش قابل قبول الگو های اندازه گیری و ساختاری پژوهش، نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین نظام راهبری شرکتی و سرمایه فکری ارتباط معناداری وجود ندارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر سرمایه فکری و عملکرد سازمانی بر کیفیت خدمات انجام گرفته است. روش تحقیق، توصیفی و طرح پژوهشی همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان زن و مرد ادارات کل ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی به تعداد 219 است که با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند 180 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری براساس مدل استورات، عملکرد سازمانی براساس مدل کارت امتیازی متوازن و کیفیت خدمات براساس مدل سروکوال استفاده شد. داده های تحقیق پس از جمع آوری با استفاده نرم افزارهای آماری LISREL, SPSS تحلیل شدند. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که اثر مستقیم مؤلفه های سرمایه انسانی بر عملکرد سازمانی (18/0) و کیفیت خدمات (28/0) در سطح 05/0 مثبت و معنادار است. اثر سرمایه مشتری بر کیفیت خدمات (57/0) در سطح 05/0 مثبت و معنادار است. اثر مستقیم عملکرد سازمانی بر کیفیت خدمات (17/0) در سطح 05/0 مثبت و معنادار است. اثر غیرمستقیم مؤلفه های سرمایه فکری با نقش واسطه ای عملکرد سازمانی بر کیفیت خدمات معنادار نبود.

سرمایه فکری یکی از قابلیت های مهم سازمانی است که می تواند به سازمان ها درخلق و تسهیم دانش، بسیار کمک کند و در مقایسه با سازمان های دیگر، مزیت سازمانی پایداری را برای آن ها ایجاد نماید؛ لذا، هدف از پژوهش حاضر، ارائه مدلی برای سرمایه فکری در وزارت ورزش و جوانان می باشد. شایان ذکر است که این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی هم بستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان (745 نفر) تشکیل دادند. حجم نمونه نیز بر اساس جدول مورگان، 254 نفر تعیین گردید. یافته ها نشان می دهد که سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه ای تأثیر معناداری بر سرمایه فکری دارند..

هدف: هدف این پژوهش، مطالعه سرمایه فکری و خلاقیت در دانشگاه اسلامی با رویکرد توسعه منابع انسانی راهبردمحور بوده است. دانشگاه اسلامی با رویکردی راهبردی و با ایجاد یک محیط خلاقانه می تواند به توسعه منابع انسانی کمک کند. این تحقیق از نظر هدف کاربردی است. روش:روش این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیهاعضای هیئت علمی دانشگاه ایلام است. حجم نمونه به روش سرشماری، 110 نفر تعیین شده است. برای سنجش رابطه بین سرمایه فکری و خلاقیت، از پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری و خلاقیت، به ترتیب با آلفای کرونباخ 81/0 و 85/0 استفاده شده است. یافته ها: بین سرمایه فکری و ابعاد آن با خلاقیت، رابطه معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: سرمایه گذاری در بخش سرمایه فکری (توسعه منابع انسانی) تأثیر قابل توجهی در ایجاد ظرفیت در دانشگاه اسلامی دارد. به عبارت دیگر؛ افزایش توان سرمایه فکری و توسعه راهبردمحور، موجب ارتقای ظرفیت نوآوری منابع انسانی و به دنبال آن در نظام علمی کشور خواهد شد.