چشمه آب حیات

از موضوعات جالبی که قرآن کریم بدان پرداخته مسأله جاودانه شدن انسان و زنده شدن ماهی در چشمه آب حیات می باشد که در جریان داستان همراهی موسی(ع) و خضر روی داده است. هدف اصلی این تحقیق تعیین دقیق مجمع البحرین و بررسی وضعیت جغرافیایی آن بر اساس آیات 64 - 60 سوره کهف و هدف فرعی اثبات ارتباط بین علم جغرافیا و قرآن می باشد. این پژوهش به لحاظ روش تحقیق توصیفی و ماهیتاً کیفی است. بر اساس مختصات جغرافیایی و نقشه های توپوگرافی با بیشترین احتمال، چشمه آب حیات محلی است که خلیج عقبه و خلیج سوئز در شمال دریاى سرخ به هم مى رسند، چون دریاى سرخ در قسمت شمال دوشاخه است، یکى به طرف عقبه و دیگرى به سمت سوئز کشیده مى شود و شبه جزیره سینای مصر در میان این دو خلیج قرار دارد. رأس شبه جزیره در قسمت جنوبى آن یعنى همان جایی که شهر شرم الشیخ در آنجا واقع است، محل تلاقى دو خلیج است. این مکان به محل زندگى حضرت موسى بسیار نزدیک بوده است. برخی مفسرین معتقدند داستان آب حیات، دلیل قاطعى نداشته و آیات قرآن نیز صراحت در تأیید آن ندارند و از قرآن کریم و سنت قطعى و عقل هم دلیلى بر توجیه و تصحیح آنها نداریم.