تسهیم قدرت

یکی از موضوعات بسیار اساسی در سازمان ها مقوله انطباق پذیری است. پژوهش حاضر با سنجش میزان انطباق پذیری در بین کارمندان، قصد دارد ارتباط آن را با رهبری اخلاقی آزمون کند. روش پژوهش پیمایشی و ابزار اندازه گیری پرسشنامه بسته پاسخ است. جامعه آماری این پژوهش را کارمندان دانشگاه تبریز به تعداد 716 نفر در سال 1391 تشکیل می دهد که از این تعداد 239 نفر بر اساس فرمول کوکران و به شیوه نمونه گیری طبقه ای تصادفی به نسبت سطوح طبقات انتخاب شده اند. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیونی، به ترتیب اثرهای ابعاد وضوح نقش، جهت گیری مردمی، هدایت اخلاقی و سازه رهبری اخلاقی بر متغیر وابسته (ظرفیت انطباق پذیری سازمانی) معنادار بوده و متغیرهای یاد شده توانسته اند، 63 درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین کنند.