شاول

داستان نبرد حضرت داود(ع) در سپاه طالوت با جالوت در قرآن، با اندکی تفاوت در عهد قدیم نیز آمده است. مسیحیان سریانی عصر نزول نیز داستان را با جزئیات بیشتر روایت کرده اند و تفسیری آخرالزمانی از آن دارند. چنین تفسیری در گفتمان جامعه مسیحی عصر نزول بازتاب داشته و در جهت منافع حاکمان زمان استفاده می شده است. مقایسه داستان قرآن با نسخه مسیحی آن، حاکی از اختلاف در مواضعی است که در نگاه مسیحیان القائات آخرالزمانی داشته است. قرآن، داستان نبرد را به گونه ای بیان کرده است تا ضمن هدایت مسلمانان، اصلاح کننده دیدگاه های شکل گرفته در آن دوره نسبت به شخصیت داود(ع) و موضوع نبرد نیز باشد. در قرآن، نبوت حضرت داود(ع) مستقل از نبوت حضرت عیسی(ع) است و پادشاهی او به جای اینکه امری ازلی باشد، پس از آزمایش و مجاهده او در راه خدا موضوعیت یافته است. در قرآن، نبرد داود(ع) به اصل فطری دفع فساد اشاره دارد، نه ظهور مسیح. همچنین در داستان نبرد بر قدرت و نشانه های خدا تأکید شده است، نه قدرت و راز مسیح.